ἔμελλον οἱ κατάρατοι οὗτοι νὰ ἐπιτύχουν τὸ ἀσεβέστατον ζήτημά των, καὶ διὰ τοῦτο ἐπέβλεψεν ἐξ οὐρανοῦ ὁ Κύριος, ὁ τῶν ἀδικουμένων καὶ ἀπορουμένων κραταιὸς βοηθὸς καὶ ὑπερασπιστὴς τῆς Ἁγίας Πίστεώς μας καὶ διεσκέδασε παραδόξως τὴν ἄθεον τῶν ἀσεβῶν βουλὴν καὶ ἐπιχείρησιν καὶ παρακαλῶ, ἀδελφοί, προσέχετε μὲ τὴν πρέπουσαν εὐλάβειαν.
Ἑσπέρα καὶ νὺξ ἐγένετο τῆς ἕκτης τοῦ Ἰανουαρίου μηνός, ὕστερον ἀπὸ τὴν ὁποίαν, ἤτοι κατὰ την ἑβδόμην, ἡ τοῦ Τιμίου Προδρόμου τελεῖται σύναξις, καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ θείου ἐκείνου Ναοῦ τότε γίνεται· συνέπεσε δὲ εἰς τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ τὸ ραμαζάνι τῶν Ἀγαρηνῶν. Λοιπὸν δειπνήσαντες οἱ ρηθέντες ἀγάδες, κατέβησαν εἰς τὴν χώραν κατὰ τὴν συνήθειαν ἔφιπποι, διὰ νὰ ἐπιτελέσουν εἰς τὸ τζαμὶ τὸ ναμάζι των. Τὴν δὲ νύκτα ἐκείνην σεισμὸς μέγας καὶ τάραχος ὑπερβολικὸς ἔγινεν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ θείου Προδρόμου, ὥστε ὁ ἱερεὺς τοῦ Ναοῦ καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐφύλαττον τὰ σκεύη καὶ τὸν κόσμον τῆς Ἐκκλησίας ἔλαβον φόβον μέγαν, διότι ἐφάνη εἰς αὐτοὺς ὡσὰν νὰ ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν ἡ στέγη τῆς Ἐκκλησίας. Ἐφανέρωναν δὲ ὅλα ἐκεῖνα τὰ φοβερὰ σημεῖα, ὅτι ὁ Μέγας Πρόδρομος εὑρέθη εἰς ἀγῶνα νὰ φυλάξῃ ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν τὸν θεῖον Ναόν του κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην τῆς σεβασμίας του ἑορτῆς. Ἐπιστρέφοντες δὲ οἱ ἀγάδες ἐκεῖνοι ἀπὸ τὴν χώραν, οἱ μὲν ἓξ κατέβησαν εἰς τὸν πύργον, ὅστις εἶναι εἰς τὴν γέφυραν, ὅπου καὶ τὰ συμβούλιά των ἔκαμνον, ὁ δὲ ἕβδομος, ὅστις καὶ δὲν ἔκλινεν εἰς τὴν βουλήν των, ἐτράβηξεν ἐμπρὸς τὸν δρόμον, ἂν καὶ παρεβίαζον αὐτὸν οἱ ἄλλοι νὰ πεζεύσῃ καὶ ἐκεῖνος ἐκεῖ μὲ τοὺς ἄλλους ὁμοῦ· ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἐπείσθη, καὶ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς· «Ὑπάγω νὰ ἀφήσω εἰς τὸ σπίτι τὸ ἄλογον καὶ ἔρχομαι».
Ὁ πύργος ἦτο τριώροφος καὶ αὐτοὶ διὰ τὸ ψῦχος τοῦ καιροῦ ἑκάθηντο εἰς τὸ κάτω μέρος ὡς θερμότερον· ἦτο δὲ ὁμοῦ μὲ τοὺς ἓξ καὶ ἐκεῖνος ὁ ἄλλος, ὅστις δὲν εἶχε συμφωνήσει μὲ τὴν βουλὴν τῶν πέντε. Λοιπὸν ἐκεῖ ὅπου ἐκάθηντο φαιδροὶ καὶ ἀγαλλόμενοι καὶ φλυαροῦντες περὶ τῆς ὑποθέσεως, καὶ εἷς μάλιστα ἐξ αὐτῶν θρασυνόμενος ἔλεγεν, ὅτι αὐτὸς θὰ ἀναβῇ νὰ φωνάξῃ ἐπάνω εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τὸ ἀσεβέστατον κήρυγμα, τότε δὴ πρὶν ἀκόμη γυρίσῃ ἐκεῖνος ὁ ἀθῶος (ὦ τῆς θαυμαστῆς καὶ μεγάλης σου δυνάμεως, Τίμιε Πρόδρομε!) αἴφνης ἔπεσον αἱ τρεῖς στέγαι, αἱ ὁποῖαι ἦσαν τρεῖς θόλοι, καὶ κατεπλάκωσαν ἐκείνους τοὺς τολμητίας καὶ γραφικῶς εἰπεῖν κατέβησαν εἰς ᾅδου ζῶντες καὶ ἐξέλιπον καὶ ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν,