καὶ τοῦτον τὸν νεκρόν, τὸν ὁποῖον βλέπεις, διότι ὅτε αὐτὸς μὲ ἐπλησίασε μὲ πολλὴν ὑπερηφάνειαν καὶ θρασύτητα καὶ προτοῦ νὰ μὲ πλησιάσῃ ἢ νὰ εἴπῃ κανένα λόγον αἰσχρόν, τὸν ἔκαμεν ὁ λευκοφόρος ἐκεῖνος τοιοῦτον καθὼς τώρα τὸν βλέπεις». Πάλιν ὁ ἄρχων τῇ λέγει· «Καὶ ποῖος εἶναι ἐκεῖνος ὅστις σὲ ἐβοήθησεν;». Ἡ Ἁγία ἀπεκρίθη· «Ὁ Κύριος καὶ Θεός μου ἔστειλε τὸν Ἄγγελόν του καὶ μὲ ἐφύλαξεν ἀνωτέραν ἀπὸ πᾶσαν ἀτιμίαν». Ὁ ἄρχων λέγει· «Καὶ λοιπὸν ἂν θέλῃς νὰ μᾶς πληροφορήσῃς, ὅτι λέγεις ἀλήθειαν, παρακάλεσον τὸν Θεόν σου καὶ ἀνάστησον τὸν νεκρὸν αὐτόν». Τότε ἡ Ἁγία, σηκώσασα τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, προσηυχήθη καί, ὢ τοῦ θαύματος! ἀνεστήθη ὁ νεκρός.
Τὸ παράδοξον τοῦτο θαῦμα βλέποντες οἱ ἀσεβεῖς ἐξεπλάγησαν ἅπαντες, αὐτὸς δὲ ὁ ἄρχων καὶ ἄλλοι πολλοὶ ἐφώναζον· «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστις τῶν Χριστιανῶν καὶ μέγας εἶναι ὁ τῆς εὐγενεστάτης ταύτης γυναικὸς Θεός!». Τινὲς δὲ ἀπὸ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἀκαθάρτους ἐφώναζον εἰς τὸν ἄρχοντα· «Σήκωσον ταύτην ἀπὸ τὸ μέσον, διότι ὅσα θαυμάσια φαίνεται ὅτι κάμνει, ὅλα τὰ ἐνεργεῖ διὰ τῆς μαγικῆς τέχνης». Τότε ὁ ἄρχων διέταξε νὰ καύσωσιν εἰς τὸ πῦρ τὴν Ἁγίαν. Ἀφοῦ λοιπὸν ἀνήφθη ἡ πυρά, ἐσφράγισε πρῶτον ἡ Ἁγία τὸν ἑαυτόν της μὲ τὸν τύπον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ ἔπειτα ἐμβῆκεν εἰς τὸ μέσον τῆς πυρᾶς μὲ μεγάλον θάρρος. Ὅθεν ἔχουσα τὴν προσευχὴν εἰς τὸ στόμα της, ἀνέδραμεν ἡ μακαρία εἰς τὰ οὐράνια, πρὸς ὅν ἐπόθησε νυμφίον Χριστόν, ἀφήσασα τὸ παρθενικὸν σῶμά της ἐντὸς τοῦ πυρός. Ἀφοῦ δὲ ἡ πυρὰ ἐσβέσθη, τότε τινὲς Χριστιανοὶ ἐσήκωσαν κρυφίως τὸ τίμιον αὐτῆς λείψανον καὶ τὸ ἐνεταφίασαν ἐντίμως δοξάζοντες τὸν παντοδύναμον Θεόν.