ΑΓΝΗ ἡ Ἁγία Μάρτυς ἦτο ἀπὸ τὴν μεγαλόπολιν Ρώμην, καταγομένη ἀπὸ γένος λαμπρόν. Ἐπειδὴ δὲ εἶχε τὴν ζωὴν ἁγνὴν καὶ καθαράν, σύμφωνον δηλαδὴ μὲ τὸ ὄνομά της, διὰ τοῦτο ἐδίδασκε τὰς γυναῖκας, ὅσαι ἤρχοντο πρὸς αὐτήν, τὸν λόγον τῆς ἀληθείας· ὁμοίως δὲ τὰς ἐδίδασκε καὶ περὶ σωφροσύνης καὶ καθαρότητος καὶ τὰς συνεβούλευε νὰ γνωρίζωσι τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινὸν καὶ αὐτὸν μόνον νὰ λατρεύωσι. Ταῦτα ἀκούσας ὁ τῆς Ρώμης ἄρχων διέταξε καὶ συνέλαβον τὴν Ἁγίαν· παρασταθεῖσα δὲ αὕτη ἔμπροσθέν του, διετάχθη ὑπ’ αὐτοῦ νὰ θυσιάσῃ εἰς τὰ εἴδωλα, διότι ἄλλως ἤθελε βληθῆ εἰς πορνοστάσιον. Ἡ δὲ Ἁγία ἀπεκρίθη λέγουσα· «Οὔτε εἰς τοὺς θεούς σου θυσιάζω, οὔτε διὰ τὸ πορνοστάσιον, διὰ τοῦ ὁποίου μὲ φοβερίζεις, φροντίζω, διότι ἐλπίζω εἰς τὸν Θεόν μου, τὸν παντοδύναμον καὶ γλυκύτατόν μου Ἰησοῦν Χριστόν, ὅτι θέλω λυτρωθῆ ἀπὸ αὐτὰ καθαρὰ μὲ τὴν βοήθειαν Ἐκείνου».
Ταῦτα ἀκούσας ὁ παράνομος ἄρχων ἐκάλεσε τὸν ἔχοντα τὰς πόρνας γυναῖκας, καὶ παρέδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν Ἁγίαν, διατάξας πρῶτον νὰ διαπομπεύσῃ τὴν μάρτυρα εἰς τὴν πόλιν, φοροῦσαν ἓν μόνον φόρεμα. Ἀφοῦ δὲ ἐκεῖνος τοῦτο ἐποίησεν, ἔφερεν αὐτὴν εἰς τὸ ἐργαστήριον τοῦ σατανᾶ (ἤτοι τὸ πορνοστάσιον) καὶ πᾶς τις ἐπλησίαζεν ἐλευθέρως πρὸς αὐτὴν διὰ νὰ τὴν ἀτιμάσῃ· ὅλοι ὃμως εὐθὺς ἅμα ἐπλησίαζον, ἀπεναρκοῦντο καὶ ἠμποδίζοντο, διότι ἡ ἐπιθυμία αὐτῶν ἐψυχραίνετο τόσον, ὥστε ἐγίνοντο ὡσὰν νεκροί. Τότε ὑπερήφανός τις, μεγάλως κομπάζων καὶ καυχώμενος, ὠνείδιζε τοὺς ἄλλους καὶ μὲ πολλὴν θρασύτητα ἐμβῆκεν ὡς ἵππος θηλυμανὴς καὶ ἐπλησίασεν εἰς τὴν παρθένον, ἀλλ’ ὢ τοῦ θαύματος! παρευθὺς ἐνεκρώθη καὶ ἔπεσε κατὰ γῆς. Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασεν ὥρα πολλή, εἷς ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ εὑρεθέντας μὲ μεγάλην φωνὴν ἀνεβόησε λέγων· «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστις τῶν Χριστιανῶν!». Ἐμβάντες δὲ καὶ ἄλλοι καὶ βλέποντες τὸ παράδοξον ἐκεῖνο θέαμα τοῦ νεκροῦ, ὅλοι ὁμοῦ μὲ μίαν φωνὴν ἀνεβόησαν· «Μεγάλη εἶναι ἡ τοῦ Χριστοῦ δύναμις».
Ταῦτα μαθὼν ὁ παρανομώτατος ἐκεῖνος ἄρχων παρέστησε τὴν Ἁγίαν ἔμπροσθέν του, καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· «Λέγε μοι, ὦ πονηρὸν γύναιον, μὲ ποῖον τρόπον ἐθανάτωσες τὸν νεανίσκον;». Ἡ Ἁγία ἀπεκρίθη· «Ὅτε σὺ διέταξας νὰ μὲ ἀτιμάσωσι, τότε, ἐνῷ ἐφερόμην εἰς τὸ πορνοστάσιον, μὲ ἠκολούθησε λευκοφόρος τις νέος, ὅστις ἐμβὰς μετ’ ἐμοῦ εἰς τὸ ἐργαστήριον τοῦ διαβόλου, παρίστατο πλησίον μου καὶ αὐτὸς ἐνέκρωνε τὴν ἐπιθυμίαν τῶν νέων ὅσων μὲ ἐπλησίαζον· αὐτὸς ἦτο ὁ θανατώσας