ΓΑΒΡΙΗΛ ὁ Ἀγγελώνυμος Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ κατήγετο ἐκ τῆς Προικονήσου, ἀφ’ οὗ δὲ ἡλικιώθη ἐξελέξατο τὸν ἥσυχον καὶ ἐκλεκτὸν βίον τῶν Μοναχῶν. Γενόμενος δὲ Μοναχός, ὡς εὐλαβὴς καὶ ἐνάρετος, ἐφύλαττεν ἀκριβῶς τὰ τῆς μοναχικῆς πολιτείας καθήκοντα ἀκριβέστατα, ἕνεκα δὲ τούτου ἔλαβε παρὰ τοῦ Θεοῦ ζῆλον, ἵνα μαρτυρήσῃ διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ τὸ ἅγιον. Ἐλθὼν λοιπὸν εἰς Κωνσταντινούπολιν ἔγινε κήρυξ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Πατριαρχείου, ἤτοι προσεκάλει διὰ τῆς φωνῆς του τοὺς Χριστιανοὺς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, διότι οὔτε κώδωνες, ἀλλ’ οὔτε καὶ σήμαντρα ἐπετρέποντο εἰς τοὺς Χριστιανοὺς ὑπὸ τῶν Τούρκων, ἵνα σημαίνωσι τὴν ὥραν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἀκολουθίας.
Πολλάκις δὲ προσευχόμενος, ὁ μακάριος παρεκάλει τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὅπως ἀξιώσῃ αὐτὸν ἵνα μαρτυρήσῃ διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ τὸ Ἅγιον, διὸ καὶ ἐπέτυχε τῆς αἰτήσεως ὡς ἑξῆς: Ἐξελθὼν ἡμέραν τινὰ ἔξω τοῦ Πατριαρχείου, ὅπως εὕρῃ ἐκεῖνο ὅπερ ἐπόθει καὶ ἐζήτει παρὰ Θεοῦ (τὸ Μαρτύριον), διερχόμενος διὰ μιᾶς τῶν ὁδῶν τῆς πόλεως συνήντησεν Ὀθωμανόν τινα, ὅστις ἐκ τῆς συνηθισμένης εἰς αὐτοὺς θρασύτητος ἔσπρωξε τὸν Μάρτυρα, ὡς τάχα μὴ παραμερίσαντα ἀπὸ τὸν δρόμον, διὰ νὰ τοῦ κάμῃ τόπον νὰ περάσῃ. Ὁ δὲ Μάρτυς ἀντέσπρωξεν αὐτὸν καὶ τὴν θρησκείαν του ὕβρισεν· οἱ δὲ ἐκεῖ παρόντες Ἀγαρηνοί, ἀκούσαντες τὰς ὕβρεις τοῦ Μάρτυρος καὶ τὰς φωνὰς τοῦ ὁμοπίστων των, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐκάλουν εἰς ἐκδίκησιν, ἔτρεξαν κατεπάνω τοῦ Μάρτυρος, τὸν συνέλαβον καὶ δέρνοντες καὶ σπρώχνοντες αὐτὸν ἀνηλεῶς, τὸν ἔφεραν εἰς τὸν κριτήν· καὶ ὁ μὲν εἷς Ἀγαρηνὸς ἐβόα καὶ ἐζήτει δίκην κατὰ τοῦ Μάρτυρος, διότι ὕβρισε τὴν πίστιν των, οἱ δὲ λοιποὶ φωνάζοντες ἐμαρτύρουν ἀληθῆ τὰ καταγγελλόμενα. Τότε ὁ κριτὴς ἐπρόσταξε νὰ βάλωσι τὸν Μάρτυρα εἰς τὴν φυλακήν, δώσας καὶ τὴν κατ’ αὐτοῦ δίκην ἔγγραφον.
Τὸ πρωῒ ἐκβάλλοντες ἐκ τῆς φυλακῆς τὸν Μάρτυρα τὸν ἔφεραν εἰς τὸν διοικητὴν (διότι ὁ βασιλεὺς ἦτο μὲ τὸν βεζύρην εἰς τὴν Ἀδριανούπολιν) καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτὸν τὸ τοῦ κριτοῦ γράμμα. Ὁ δὲ διοικητὴς τὸν ἠρώτησεν ἂν πράγματι εἶναι ἀληθῆ τὰ γραφόμενα καὶ λεγόμενα κατ’ αὐτοῦ. Ὁ δὲ Μάρτυς ἀπεκρίθη· «Ναί, ἀληθῆ εἶναι»· τότε, τοῦ λέγει ὁ διοικητής· «Ἄφες, ἄνθρωπε, τὴν πίστιν ταύτην καὶ ἐλθὲ εἰς τὴν ἰδικήν μας· δὲν βλέπεις πόσην δόξαν καὶ τὶ βασίλειον ἔχει ἡ τοῦ Μωάμεθ θρησκεία;».