Τῇ ΚϚ’ (26ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ Ἐπισκόπου Γάζης.

Τότε ὁ μακάριος Πορφύριος, λαβὼν παρὰ τῆς βασιλίσσης δύο κεντηνάρια [2] χρυσίου πρὸς οἰκοδομὴν Ἐκκλησιῶν καὶ διακόσια νομίσματα διὰ δαπάνας, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν ἐπαρχίαν του καὶ ἐκδιώξας τοὺς αἱρετικούς, τοὺς μὲν ἄλλους ναοὺς τῶν εἰδώλων κατεκρήμνισε, τὸν δὲ ναὸν τοῦ Θεοῦ τῶν Ἑλλήνων τοῦ ὀνομαζομένου Μαρνᾶ, ἤτοι Διός, κατέκαυσε καὶ ἔκτισεν αὐτὸν Ἐκκλησίαν, κατὰ τὸ σχέδιον τὸ ὁποῖον διώρισεν ἡ βασίλισσα Εὐδοξία. Διαλάμψας λοιπὸν εἰς τὴν ἐπαρχίαν του ὁ θεῖος οὗτος Πατὴρ καὶ ποιήσας θαύματα πάμπολλα ἐπὶ εἰκοσιτέσσαρα ἔτη, ἕνδεκα μῆνας καὶ ὀκτὼ ἡμέρας, πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε.

           

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Ὑποσημειώσεις

[1] Κατὰ τοὺς Πατριαρχικοὺς Πίνακας Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου τοὺς ἐν τῇ Ἐκκλησιαστικῇ Ἱστορίᾳ Β. Στεφανίδου, σελ. 741, ὁ Πραΰλιος προέστη τοῦ θρόνου τῶν Ἱεροσολύμων κατὰ τὰ ἔτη 417-422. Ἐφ’ ὅσον ὅμως ὁ θεῖος Πορφύριος μετέβη, Ἐπίσκοπος ὢν Γάζης, εἰς Κωνσταντινούπολιν καὶ παρρησιάσθη εἰς τὸν θεῖον Χρυσόστομον καὶ τὸν βασιλέα Ἀρκάδιον, τεκμαίρεται ὅτι θὰ εἶχε πολὺ ἐνωρίτερον χειροτονηθῆ Ἱερεύς, ἴσως ὑπὸ τοῦ Πραϋλίου, πρὶν ὅμως οὗτος γίνῃ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, ἤ, ἐὰν ἐχειροτονήθη ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου, δὲν θὰ ἦτο οὗτος ὁ Πραΰλιος. Ταῦτα δὲ διότι ὁ μὲν θεῖος Χρυσόστομος ἐπατριάρχευσε τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τὰ ἔτη 398-404, ὁ δὲ Ἀρκάδιος ἐβασίλευσε κατὰ τὰ ἔτη 395-408.

[2] Κεντηνάριον· μονὰς βάρους κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας ἀντιστοιχοῦν μὲ 100 λίτρας, δηλαδὴ 32,5 χιλιόγραμμα περίπου. Ἐξ αὐτῆς προῆλθεν ἡ ἀραβικὴ λέξις κηντὰρ ἐκ τοῦ ὁποίου ἡ λέξις καντάρι.