ΠΕΤΡΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν κατήγετο ἐκ τῆς Γαλατίας τῆς τουρκιστὶ καλουμένης Γελάς [1]. Ἑπτὰ δὲ μόνον ἔτη ἀνατραφεὶς πλησίον τῶν γονέων του, ὅλον τὸ ἐπίλοιπον διάστημα τῆς ζωῆς αὐτοῦ διήνυσεν εἰς τοὺς ἀγῶνας τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ ἀσκήσεως. Καὶ πρῶτον μὲν ἠσκήτευσεν εἰς τὴν Γαλατίαν, τὴν πατρίδα του, ἔπειτα δὲ ἐπῆγεν εἰς τὴν Παλαιστίνην· ἀφ’ οὗ δὲ ἀπήλαυσεν ἐκεῖ ὅσα ἐπόθει, ἀπῆλθεν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν. Βλέπων δὲ τὴν φιλόθεον καὶ φιλόχριστον γνώμην τῶν Ἀντιοχέων, προέκρινε κάλλιον νὰ κατοικήσῃ ἐκεῖ εἰς τὴν ξένην γῆν, παρὰ εἰς τὴν πατρίδα του· ὅθεν εὑρὼν τάφον εἰσῆλθεν εἰς αὐτὸν καὶ ἐκεῖ διήνυσεν ὅλον τὸν καιρὸν τῆς ζωῆς του, τρώγων ἄρτον μόνον καὶ τοῦτον ὄχι καθ’ ἑκάστην, ἀλλὰ ἀνὰ δύο ἡμέρας, πίνων καὶ ὕδωρ μόνον.
Μετὰ ταῦτα προσῆλθεν εἰς αὐτὸν εἷς δαιμονιζόμενος, Δανιὴλ ὀνομαζόμενος, ὁ δὲ Ὅσιος προσευχηθεὶς ἠλευθέρωσεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δαίμονος· ἐλευθερωθεὶς δὲ ὁ ἄνθρωπος ἔμεινεν εἰς τὸ ἑξῆς μὲ τὸν Ὅσιον καὶ ὑπηρέτει αὐτόν, προσφέρων τὴν ὑπηρεσίαν ὡς μισθὸν τῆς ἰατρείας, τὴν ὁποίαν ἔλαβεν. Οὗτος ὁ Ὅσιος ἰάτρευσε καὶ τὴν εὐλαβεστάτην μητέρα τοῦ μακαρίου Θεοδωρή τοῦ Ἐπισκόπου Κύρου, ὅστις συνέγραψε καὶ τὸν Βίον αὐτοῦ. Αὕτη εἶχε πάθος τι εἰς τὸν ὀφθαλμόν, τὸ ὁποῖον ἐφάνη ἀνώτερον πάσης ἐπιστήμης τῶν ἰατρῶν καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο νὰ τὸ ἰατρεύσῃ· ὁ δὲ Ὅσιος οὗτος τὸ ἰάτρευσε διὰ μόνης τῆς προσευχῆς του, ἐπιθέσας τὴν χεῖρα του ἐπὶ τοῦ ὀφθαλμοῦ της καὶ τὸν τύπον ποιήσας τοῦ Τιμίου Σταυροῦ [2]. Ἄλλοτε δὲ πάλιν ἰάτρευσε τὸν δοῦλον τῆς αὐτῆς μητρὸς τοῦ Θεοδωρήτου, ὁ ὁποῖος ἠνωχλεῖτο ἀπὸ δαιμόνιον, προστάξας πρότερον τὸν δαίμονα νὰ εἴπῃ διὰ ποίαν αἰτίαν ἔλαβεν ἐξουσίαν κατὰ τοῦ ἀνθρώπου, τὸ ὁποῖον καὶ ἐποίησεν ὁ δαίμων, ἀναγκασθεὶς ὑπὸ τοῦ φόβου νὰ εἴπῃ τὴν ἀλήθειαν.
Ὁμοίως καὶ ἄλλον δαιμονιζόμενον ἰάτρευσε· καὶ τὸν στρατηγὸν τῆς πόλεως, ὅστις ἠθέλησε νὰ βιάσῃ παρθένον μονάζουσαν, ἠμπόδισεν ὁ Ὅσιος ἀπὸ τὸ κίνημα τοῦτο, τυφλώσας τοὺς ὀφθαλμούς του· ἀλλὰ καὶ τὴν προρρηθεῖσαν μητέρα τοῦ Θεοδωρήτου, ἥτις ἠσθένησεν, ὅταν ἐγέννησε τὸν Θεοδώρητον καὶ ἐκινδύνευσε νὰ ἀποθάνῃ, ἠλευθέρωσεν αὐτὴν ἀπὸ τοῦ θανάτου καὶ ἄλλα μύρια θαύματα ἐποίησεν ὁ μακάριος. Τούτου τοῦ Ὁσίου καὶ μόνη ἡ προσέγγισις καὶ ἡ ἀφὴ τῶν ἐνδυμάτων ἐνήργει θαύματα, καθώς ποτε τὰ ἐνδύματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ τοῦτο γίνεται φανερὸν ἐκ τοῦ ἀκολούθου θαύματος. Μοιράσας τὴν ζώνην, τὴν ὁποίαν ἐφόρει,