Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος ΜΥΡΟΠΗΣ.

ΜΥΡΟΠΗ ἡ Ἁγία Μάρτυς ἐγεννήθη ἐν τῇ πόλει τῆς Ἐφέσου [1], ἐπειδὴ δὲ ὁ πατὴρ αὐτῆς ἀπέθανεν, ἀνετράφη ὑπὸ μόνης τῆς μητρός της. Ἀφοῦ δὲ ἀνεγεννήθη διὰ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, ἔμεινε παρὰ τὸν τάφον τῆς Ἁγίας Ἑρμιόνης [2], ἡ ὁποία ἦτο μία ἀπὸ τὰς τέσσαρας θυγατέρας Φιλίππου τοῦ Ἀποστόλου, τὰς παρθένους καὶ προφητευούσας, ὡς γράφουσιν αἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (κεφ. κα’ 8). Ἐκεῖ δὲ μένουσα ἡ Ἁγία, ἐδέχετο τὸ μύρον, τὸ ὁποῖον παραδόξως ἔρρεεν ἐκ τοῦ τάφου τῆς Ἁγίας Ἑρμιόνης καὶ τὸ διένεμε πλουσιοπαρόχως εἰς πάντας τοὺς προσερχομένους· ὅθεν διὰ τοῦτο ὠνομάσθη Μυρόπη.

Ὅταν δὲ ἐβασίλευσεν ὁ Δέκιος ἐν ἔτει σν’ (250) καὶ ἐκίνησε διωγμὸν κατὰ τῶν Χριστιανῶν, τότε ἡ μήτηρ αὐτῆς, λαβοῦσα τὴν Μυρόπην, ἐπῆγεν εἰς τὴν νῆσον Χίον, ἔχουσα ἐκεῖ πατρικὴν κληρονομίαν καὶ κτήματα, ἐπειδὴ κατήγετο ἐκ τῆς νήσου Χίου· ὅθεν ἔμενον ὁμοῦ καὶ αἱ δύο εἰς τὸν οἶκον αὐτῶν, προσευχόμεναι κατ’ ἰδίαν εἰς τὸν Θεόν. Ἐπειδὴ δέ ποτε ἔφθασεν εἰς τὴν Χίον βασιλικός τις ἄρχων, Νουμέριος ὀνόματι, διὰ τοῦτο συνελήφθη ὡς Χριστιανὸς ὁ μακάριος Ἰσίδωρος, ὅστις ἦτο ἀπὸ τὸ στρατιωτικὸν τάγμα, τὸ ὁποῖον ἐξουσιάζετο ὑπὸ τοῦ ἄρχοντος, ἄνθρωπος γέρων καὶ εὐλαβὴς καὶ θαυμάσιος [3]. Τοῦτο λοιπὸν ἐπειρᾶτο ὁ ἄρχων νὰ χωρίσῃ ἀπὸ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδὴ δὲ ὁ τοῦ Χριστοῦ ἀθλητὴς δὲν ἐπείθετο, ἐβασάνισεν αὐτὸν πρότερον μὲ διάφορα παιδευτήρια, ἔπειτα ἀπέκοψε τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κεφαλὴν καὶ ἔρριψε τὸ τίμιον αὐτοῦ λείψανον ἐντὸς φάραγγος, διὰ νὰ τὸ φάγωσι τὰ θηρία καὶ ὄρνεα· διώρισε δὲ καὶ φύλακας νὰ παραμένωσι πλησίον τοῦ λειψάνου, ἵνα μὴ κλέψωσιν αὐτὸ οἱ Χριστιανοί.

Τότε ἡ Ἁγία Μυρόπη ἐτρώθη τὴν ψυχὴν ἀπὸ θεϊκὸν ζῆλον καὶ πορευθεῖσα διὰ νυκτὸς μετὰ τῶν ὑπηρετριῶν αὐτῆς ἔκλεψε τὸ ἅγιον λείψανον καὶ ἀλείψασα ἐντίμως διὰ μύρων, ἐνεταφίασε τοῦτο είς ἐπίσημον τόπον. Μαθὼν δὲ ὁ ἄρχων τὴν τοῦ λειψάνου κλοπήν, ἔδεσε τοὺς φύλακας μὲ δεσμὰ σιδηρᾶ καὶ προσέταξεν αὐτοὺς νὰ περιέρχωνται ὅλην τὴν πόλιν καὶ νὰ ἐρευνῶσι διὰ τὸ ἅγιον λείψανον, εἰπὼν τελευταῖον καὶ τοῦτο εἰς αὐτούς, ὅτι ἐὰν δὲν εὕρωσι τὸ ἐξαφανισθὲν λείψανον ἐντὸς ὁρισμένης προθεσμίας, θέλει τιμωρήσει αὐτοὺς διὰ κεφαλικῆς ποινῆς.


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε περὶ ταύτης εἰς τὴν 2αν ὑποσημείωσιν τῆς σελ. 27.

[2] Αὕτη ἑορτάζεται κατὰ τὴν δʹ (4ην) Σεπτεμβρίου (βλέπε ἐν τόμῳ Θʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).

[3] Οὗτος ἑορτάζεται κατὰ τὴν ιδʹ 14ην Μαΐου (βλέπε ἐν τόμῳ Εʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).