Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΕΥΑΡΕΣΤΟΣ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

ΕΥΑΡΕΣΤΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Λέοντος Ε’ τοῦ Ἀρμενίου τοῦ Εἰκονομάχου, βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη ωιγ’-ωκ’ (813-820), καταγόμενος ἐκ τῆς ἐπαρχίας Γαλατῶν, υἱὸς περιφήμων γονέων. Ἀφ’ οὗ δὲ ὁ ρηθεὶς Λέων ἐφονεύθη, διεδέχθη τὴν βασιλείαν Μιχαὴλ Β’ ὁ καλούμενος Τραυλὸς ἐν ἔτει ωκ’ (820). Ἐπειδὴ δὲ καὶ αὐτὸς ἦτο αἰσχρότατος καὶ ὁμοιότροπος μὲ τὸν προλαβόντα Λέοντα, ἔλαβε τὴν προσήκουσαν τιμωρίαν. Ὅταν δὲ ὁ Ἅγιος οὗτος ἔφθασεν εἰς ἡλικίαν τινά, ἐπεδόθη εἰς τὴν ἐκμάθησιν τῶν ἱερῶν γραμμάτων καὶ ἐκ τῶν γραμμάτων διδασκόμενος, συμπεριεφέρετο πρὸς πάντας διὰ τρόπων ἀρίστων, ἤτοι ἐγίνετο εἰς τοὺς γονεῖς του εὐπειθής, εἰς τοὺς φίλους καὶ γείτονας χαριέστατος, εἰς τοὺς ξένους καὶ αὐτόχθονας καταδεκτικὸς καὶ μὲ ἕνα λόγον ἐδείκνυε διὰ τῶν ἔργων ἀληθεύουσαν τὴν ὀνομασίαν του, εὐάρεστος εἰς ὅλους γινόμενος.

Ἐπειδὴ δὲ, ἐτρώθη ὁ Ὅσιος ὑπὸ τοῦ ἔρωτος τῆς τῶν Μοναχῶν πολιτείας ἐπορεύθη εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν μετὰ τοῦ πατρός του, καὶ ἐκεῖ ἐφιλοξενήθησαν ὑπὸ Κωνσταντινουπολίτου τινός, Βρυεννίου ὀνομαζομένου, ὅστις ἦτο συγγενής του, καὶ ὕστερον ἐτιμήθη μὲ τὸ τοῦ πατρικίου ἀξίωμα. Ἀφ’ οὗ δὲ παρῆλθον ὀλίγαι ἡμέραι, ἐστάλη ὁ ρηθεὶς πατρίκιος ἀπὸ τὴν βασίλισσαν Θεοδώραν, τὴν σύζυγον Θεοφίλου τοῦ εἰκονομάχου, πρέσβυς καὶ ἀπεσταλμένος εἰς τοὺς Βουλγάρους· μέλλων δὲ ἐκεῖ νὰ ὑπάγῃ συμπαρέλαβε μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ τὸν Εὐάρεστον. Ὅταν δὲ ἔφθασαν εἰς τόπον λεγόμενον Σκόπελον καὶ ἀνεπαύθησαν ὀλίγον ἀπὸ τοὺς κόπους τῆς ὁδοιπορίας, τότε ὁ μακάριος Εὐάρεστος, κατά τινα θεϊκὴν οἰκονομίαν, ἀπαντᾷ γέροντα, ὅστις διῆγε τὴν Μοναχικὴν Πολιτείαν καὶ ἀπολαμβάνει μετ’ αὐτοῦ τὸν παλαιόθεν παρ’ αὐτοῦ ποθούμενον σκοπόν. Κουρεύσας λοιπὸν τὴν κόμην του, προθύμως ὑπέκυψε τὸν τράχηλόν του ὑπὸ τὸν σωτήριον ζυγὸν τοῦ Χριστοῦ, γενόμενος Μοναχός· εὑρὼν δὲ καὶ βιβλίον τοῦ Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου, ἀνέγνωσε τοῦτο καὶ κατενύχθη· ὅθεν ἐσπούδαζε νὰ γίνῃ πληρωτής, διὰ τῶν ἔργων, τῶν διδασκαλιῶν τοῦ βιβλίου ἐκείνου.

Βλέπων ὁ Γέρων τὴν ζέουσαν προθυμίαν, τὴν ὁποίαν εἶχεν ὁ νέος εἰς τὴν ἀρετήν, ἐφωδίασεν αὐτὸν μὲ εὐχὰς καὶ συστατικὰ γράμματα, καὶ οὕτω τὸν ἔστειλεν εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Στουδίου.