Κλεισθέντες δὲ ἐν αὐτῷ οἱ Ἅγιοι, πρῶτον μὲν παρεκάλεσαν τὸν Θεὸν ὑπὲρ τῶν Χριστιανῶν ὅσοι θὰ τοὺς ἐνθυμῶνται καὶ θὰ τοὺς ἑορτάζωσι [1], δεύτερον δὲ ὑπὲρ εὐσταθείας καὶ εἰρήνης τοῦ κόσμου, καὶ τρίτον ἵνα παύσῃ ὁ κατὰ τῶν Χριστιανῶν διωγμός· μετὰ δὲ ταῦτα παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ καὶ ἀνέβησαν νικηφόροι εἰς τὰ οὐράνια.
Ἀφοῦ δὲ παρῆλθε χρόνος πολὺς ἀνεκομίσθησαν ἐκ τοῦ φρέατος τὰ τίμια αὐτῶν λείψανα καὶ ἐναπετέθησαν μὲ τιμὴν ἐντὸς θηκῶν· ἀναβλύζουσι δὲ μύρα καὶ διάφορα θαύματα ἐνεργοῦσιν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως τούτοις προστρέχοντας.
Τελεῖται δὲ ἡ τῶν Ἁγίων τούτων σύναξις καὶ ἑορτὴ εἰς τὸν Ἅγιον αὐτῶν Ναόν, τὸν εὑρισκόμενον ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Φιλίππου ἐν Κωνσταντινουπόλει.