ΦΛΩΡΟΣ καὶ ΛΑΥΡΟΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἦσαν μὲν ἀδελφοὶ δίδυμοι, λιθοξόοι τὴν τέχνην, ἐκμαθόντες αὐτὴν παρὰ τοῦ Ἁγίου Πατρόκλου καὶ τοῦ Ἁγίου Μαξίμου, μαρτυρησάντων καὶ αὐτῶν διὰ τὸν Χριστόν. Ἀφοῦ δὲ οἱ διδάσκαλοί των οὗτοι ἐμαρτύρησαν, ἀφῆκαν τὴν ἐν Βυζαντίῳ διατριβὴν καὶ ἀπῆλθον εἰς τὸ Ἰλλυρικὸν (τὴν Σλαβονίαν), εἰς τὴν χώραν τῆς Δαρδανίας καὶ εἰς πόλιν Οὐλπιανὰ καλουμένην· ἐκεῖ δὲ εὑρισκόμενοι ἠρεύνων ἵνα εὕρωσι μεταλλικὰς πέτρας, παρὰ τῷ ἡγεμόνι Λουκίωνι, ὅπου καὶ εἰργάζοντο την τέχνην των. Εἶτα ἐστάλησαν παρ’ αὐτοῦ εἰς τὸν Λικίνιον, ὁ ὁποῖος ἦτο υἱὸς τῆς βασιλίσσης Ἐλπιδίας· ὁ δέ, δώσας χρήματα εἰς τοὺς Ἁγίους, διέταξεν αὐτοὺς νὰ κτίσωσι ναὸν τῶν εἰδώλων, τὸν ὁποῖον ἐσχεδίασεν ἐπὶ διαγράμματος καὶ χάρτου. Λαβόντες δὲ τὰ χρήματα οἱ Ἅγιοι, τὰ διεμοίρασαν εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ τὴν μὲν νύκτα κατεγίνοντο εἰς τὴν πρὸς Θεὸν προσευχήν, τὴν δὲ ἡμέραν ἐργαζόμενοι τὴν τέχνην των κατεσκεύαζον μετὰ σπουδῆς τὸν ναόν.

Ἀφοῦ δὲ εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἐπερατώθη τὸ ἔργον, συμβοηθοῦντος εἰς τοὺς Ἁγίους θείου Αγγέλου καὶ ἐνδυναμώνοντος αὐτούς, τότε ὁ ἱερεὺς τῶν εἰδώλων Μερέντιος ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστόν· τούτου δὲ ὁ υἱὸς Ἀθανάσιος εἶχε πιστεύσει πρότερον, ἐπειδὴ οἱ Ἅγιοι ἤνοιξαν τὸν τυφλὸν ὀφθαλμόν του. Συναθροίσαντες δὲ οἱ Ἅγιοι τοὺς πτωχοὺς ἐκείνους εἰς τοὺς ὁποίους εἶχον διανείμει τὰ χρήματα, ἔδεσαν διὰ τῆς βοηθείας ἐκείνων τὰ εἴδωλα ἀπὸ τοῦ τραχήλου μὲ σχοινία καὶ τὰ ἐκρήμνισαν εἰς τὴν γῆν. Εἶτα μετατρέψαντες τὸν ναὸν τῶν εἰδώλων εἰς Ναὸν ἅγιον τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ ἀνάψαντες φῶτα πολλά, ἐνεκαινίασαν αὐτὸν καὶ ἀφιέρωσαν εἰς τὸν Χριστόν, ἐπιλέγοντες καὶ τὸ Τροπάριον τῶν ἐγκαινίων, «Δόξα σοι Χριστὲ ὁ Θεός, Ἀποστόλων καύχημα, Μαρτύρων ἀγαλλίαμα, Τριὰς ἡ ὁμοούσιος» πρσπορευομένου καὶ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ταῦτα μαθὼν ὁ Λικίνιος προσέταξε νὰ ἀναφθῇ κάμινος, ἐντὸς τῆς ὁποίας νὰ ριφθῶσιν ὅσοι πτωχοὶ ἔλαβον τὰ χρήματα καὶ συνέτριψαν τὰ εἴδωλα· ὅθεν ριφθέντες οἱ μακάριοι εἰς αὐτὴν παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ, καὶ ἔλαβον τοῦ Μαρτυρίου τοὺς στεφάνους. Οἱ δὲ Ἅγιοι Φλῶρος καὶ Λαῦρος ἐδέθησαν εἰς τροχὸν ἁμάξης, καὶ ἐδάρησαν· ἔπειτα ἔστειλεν αὐτοὺς ὁ Λικίνιος εἰς τὸν ἡγεμόνα Λύκωνα, ὁ ὁποῖος, δεξάμενος τοὺς Μάρτυρας, τοὺς ἔκλεισεν ἐντὸς βαθέος καὶ ἀνύδρου φρέατος.