Τότε οἱ δυστυχεῖς πολιορκημένοι ἐπολλαπλασίασαν τὰς προσευχὰς καὶ τὰς δεήσεις αὐτῶν, καὶ οὐδόλως ἔπαυον παρακαλοῦντες τὸν Ἅγιον δι’ ὁλονυκτίων δεήσεων νὰ τοὺς λυτρώσῃ ἀπὸ τὸν κίνδυνον. Τότε ἐκεῖ ὅπου οἱ ἀπηλπισμένοι Κερκυραῖοι ἀνέμενον τὴν παντελῆ καταστροφὴν αὐτῶν ὑπὸ τῶν βαρβάρων, αἴφνης, ὄρθρου ἔτι βαθέος, ἐμφανίζεται εἰς τοὺς ὑπεναντίους ὁ μέγας πατὴρ ἡμῶν Σπυρίδων, μετὰ πλήθους στρατιᾶς οὐρανίου, κρατῶν εἰς τὰς χεῖρας ἀστραπόμορφον ξίφος καὶ ἀποδιώκων αὐτοὺς μετὰ θυμοῦ. Τὸ παράδοξον τοῦτο ἰδόντες οἱ στρατιῶται τῆς δυνάμεως τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ πανικοβληθέντες ἐτράπησαν εἰς φυγήν, σκοτισθέντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀλληλοεξωντώνοντο καὶ ἀλληλοετραυματίζοντο. Ἔφυγον λοιπὸν καὶ συνετρίβησαν ἀποδιωχθέντες ὑπὸ τοῦ φόβου ἄνευ πολέμου ἢ πυρὸς ἢ μαχαίρας ἢ τινὸς διώκοντος, τοῦ θαυματουργοῦ δὲ μόνον Σπυρίδωνος δι’ ἀοράτου δυνάμεως ἀνατρέψαντος τούτους καὶ ἐκδιώξαντος ἐκ τῆς νήσου.
Ἐνῷ δὲ τὰ στρατεύματα τῶν πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων ἐδραπέτευον, ἀπῆρε καὶ ὁ στόλος αὐτῶν διὰ τῆς κραταιᾶς δυνάμεως τοῦ Ἱεράρχου καὶ ἔμεινεν ἡ πόλις τῆς Κερκύρας ἐλευθέρα. Ὅταν λοιπὸν ἤρχισε νὰ ἐξημερώνῃ καὶ οἱ πολιορκημένοι ἀνέμενον τὴν συνήθη μάχην, οὐδένα ἐχθρὸν ἔβλεπον, οὔτε θόρυβόν τινα ἤκουον, ἀλλὰ ἀπόλυτον σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν. Καταληφθέντες ὅθεν ὑπὸ περιεργείας ἐξῆλθον τῶν τειχῶν τῆς πόλεως καὶ ἦλθον πρὸς τὰς σκηνὰς τῶν ἀντιπάλων. Τότε μετὰ μεγάλης χαρᾶς ἐγνώρισαν τὸ ἐξαίσιου θαῦμα καὶ μετὰ πάσης εὐφροσύνης σκιρτῶντες ἠγάλλοντο διὰ τὸ καινὸν καὶ παράδοξον, διότι ἔβλεπον ὅτι οἱ Ἀγαρηνοὶ ὄχι μόνον ἔφυγον ἀλλὰ καὶ πάντα τὰ πράγματά των ἐγκατέλειψαν. Φεύγοντες δὲ οἱ Ἀγαρηνοὶ ὡμολόγουν ἐνώπιον πάντων ὅτι ἐδιώκοντο ὑπὸ σεβασμίου τινὸς Μοναχοῦ, δηλαδὴ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, καὶ ἐνδόξου στρατιᾶς οὐοανίου, οἵτινες ἐφάνησαν εἰς τὸν ἀέρα καὶ τοὺς ἠνάγκαζον νὰ φεύγουν μὲ μεγάλην ταχύτητα.
Τότε μετὰ μεγάλης εὐλαβείας, ἔδραμον πάντες νὰ ἀποδώσουν δόξαν καὶ εὐχαριστηρίους ᾠδὰς εἰς τον θαυματουργήσαντα Ἱεράρχην. Καὶ αὐτὴ δὲ ἡ διοίκησις τῶν Ἑνετῶν, ἡ ὁποία ἐκυριάρχει τότε τῆς νήσου, ἀνεγνώρισε καὶ ἀνεκήρυξε τὸν Ἅγιον ρύστην καὶ σωτῆρα τῆς νήσου καὶ ὑπερασπιστὴν τῶν φιλοχρίστων δυνάμεων, καὶ διὰ λιτῶν καὶ ὑμνῳδιῶν εὐχαρίστως ἐδοξολόγησεν. Ὡ ἀψευδὲς δὲ τεκμήριον εὐγνωμοσύνης καὶ εὐλαβείας κατασκευάσασα ἀργυρᾶν πολυτελῆ κανδήλαν ἐξαιρέτου τέχνης, προσέφερεν αὐτὴν εἰς τὸν ἱερὸν αὐτοῦ Ναόν. Ταῖς τοῦ ἡμετέρου ποιμένος καὶ προστάτου πρεσβείαις ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.