Σελίδα 2 από 2
Ἡ δὲ σύναξις τούτων καὶ ἑορτὴ τελεῖται εἰς τόπον καλούμενον Τρίκογχον, παρὰ τὸ Καπιτώλιον τῆς Ρώμης. Λέγουσι δέ, ὅτι μετὰ ἑπτὰ ἡμέρας ἀπὸ τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου Ἱππολύτου ὁ βασιλεὺς Δέκιος καὶ ὁ Οὐαλεριανὸς μετέβησαν ἔφιπποι εἰς τὸ θέατρον, ἔνθα ἀπώλεσαν τὰς μιαράς των ψυχάς· καὶ ὁ μὲν Δέκιος ἐν τῇ ὥρᾳ τοῦ θανάτου του εἶπεν· «Ὦ Ἱππόλυτε, ὡς αἰχμάλωτον μὲ σύρεις δεδεμένον». Ὁ δὲ Οὐαλεριανὸς ἐφώναξεν· «Ὁ Ἱππόλυτος μὲ ἔδεσε μὲ πυρίνας ἁλύσεις καὶ μὲ σύρει». Οὗτοι δὲ οἱ λόγοι ἐφανερώθησαν εἰς ὅλην τὴν Ρώμην, διὰ δὲ τῆς Ρώμης ἔμαθεν αὐτοὺς ἅπασα ἡ οἰκουμένη· ὅθεν καὶ ὅλοι ἐστερεώθησαν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ὑποσημειώσεις
[1] Ἐν τοῖς καταλόγοις τῶν Παπῶν τῆς Ρώμης, ὁ Ἅγιος Ξύστος φέρεται καὶ ὡς Σίξτος Βʹ, πατριαρχεύσας κατὰ τὰ ἔτη 257-258. Ἡ διάρκεια τῆς πατριαρχείας του ὑπῆρξε μικρὰ λόγῳ τῶν διωγμῶν. Ὁ πρὸ αὐτοῦ μαρτυρήσας Πάπας Ἅγιος Στέφανος, ἑορτάζεται κατὰ τὴν τρίτην τοῦ παρόντος Αὐγούστου (βλέπε σελ. 53 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου).
[2] Τὴν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου τούτου Λαυρεντίου συνεπλήρωσεν ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, προσθέσας καὶ δεύτερον Κανόνα.
[3] Ἐν τῷ Σλαβονικῷ Συναξαριστῇ ἡ Κινάρα ἑρμηνεύεται ὅτι εἰναι Σκορπίος, ὁ δὲ Σκορπίος εἶναι τιμωρητικὸν ὄργανον, τὸ ὁποῖον εἶναι ἅλυσις λεπτὴ καὶ μακρά, ἔχουσα ὀξυτάτους ὀδόντας.
