Σελίδα 2 από 2
Διότι ὅταν ἐλήφθη ἡ ἀπόφασις διὰ τὴν θανάτωσιν αὐτοῦ ἦτο Μεγάλη Πέμπτη, ὅτε ἑορτάζομεν τὰ φρικτὰ τοῦ Κυρίου Πάθη. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ παρεκάλεσε τοὺς διώκτας νὰ μὴ θανατώσωσιν ἄλλως τὸν υἱόν της, εἰ μὴ διὰ σταυροῦ, ἵνα δὲ ἐπιτύχῃ τοῦτο προσέφερε καὶ πέντε χρυσᾶ νομίσματα. Ἐσταυρώθη δὲ ὁ Ἅγιος μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ κάτω καὶ ὅταν ἦλθεν ἡ τρίτη ὥρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, τότε ὁ τοῦ Χριστοῦ ποθεινότατος Μάρτυς παρέδωκε τὸ πνεῦμα. Ἀφ’ οὗ δὲ κατεβίβασαν τὸ σῶμα τοῦ Μάρτυρος ἐκ τοῦ σταυροῦ, ἐρρίφθη ἐπ’ αὐτοῦ ἡ φιλόπαις μήτηρ καὶ ἐνηγκαλίσθη τὸν ἀγαπητόν της υἱόν. Ἔχουσα δὲ αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας της, ἐλιποθύμησε καὶ οὕτω παρέδωκε καὶ αὕτη τὴν ψυχὴν της εἰς χεῖρας Θεοῦ. Ἐνεταφιάσθη δὲ ἡ φιλτάτη μήτηρ μετὰ τοῦ φιλτάτου υἱοῦ ὑπό τινων εὐσεβῶν καὶ πιστῶν ἀνδρῶν.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ὑποσημειώσεις
[1] Παμφυλία, Κιλικία καὶ Ἰσαυρία εἰναι ἀρχαίαι ὀνομασίαι περιοχῶν τῆς νοτίου Μικρᾶς Ἀσίας. Παμφυλία ὠνομάζετο ἡ περιοχή, ἥτις βρέχεται ἀπὸ νότου ἀπὸ τὰ ὕδατα τοῦ κόλπου τῆς Ἀτταλείας· πρωτεύουσα τῆς Παμφυλίας ἦτο ἡ Πέργη, τῆς ὁποίας μόνον ἐρείπια σῴζονται νῦν περὶ τὰ 10 χιλιόμετρα βορείως τῆς Ἀτταλείας. Πρωτεύουσα νῦν τῆς Παμφυλίας εἶναι ἡ Ἀττάλεια. Ἡ Κιλικία ἐπεξετείνετο πρὸς ἀνατολὰς τῆς Παμφυλίας ἔχουσα πρὸς νότον τὴν Μεσόγειον θάλασσαν ἕδρα αὐτῆς εἶναι νῦν τὰ Ἄδανα, Ἰσαυρία ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς βορρᾶν τῆς Κιλικίας ἐκτεινομένη περιοχή.
[2] Κατὰ τὸ ἔτος 66 π.Χ. ὁ Ρωμαῖος στρατηγὸς Γναῖος Πομπήϊος ὁ ἀποκληθεὶς Μέγας, ὁ σχηματίσας μετὰ τοῦ Ἰουλίου Καίσαρος καὶ τοῦ Κράσσου τὴν πρώτην τριανδρίαν τῆς Ρώμης, ἐπελθὼν κατὰ τοῦ βασιλέως τοῦ Πόντου Μιθριδάτου Ϛʹ τοῦ Εὐπάτορος, τοῦ ἀποκληθέντος Μεγάλου (123-63 π.Χ.), κατενίκησε τοῦτον καὶ ἠχρήστευσε ὁριστικῶς τὸν ἐπικίνδυνον αὐτὸν ἐχθρὸν τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Πλησίον τῆς θέσεως εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Πομπήϊος κατήγαγε τὴν τελικὴν κατὰ τοῦ Μιθριδάτου νίκην του ἔκειτο ἡ πόλις Εὐπατορία, φέρουσα τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ Μιθριδάτου τούτου τοῦ καὶ Εὐπάτορος καλουμένου. Ταύτην καταστραφεῖσαν ἐπανέκτισεν ὁ Πομπήϊος, εἰς ἀνάμνησιν δὲ τῆς νίκης του ὠνόμασεν αὐτὴν ἐκ τοῦ ἰδίου ὀνόματος Πομπηϊούπολιν. Ἐπὶ των ἐρειπίων ταύτης κεῖται σήμερον τὸ τουρκικὸν χωρίον Τὰς-Κιοπροῦ βορειοδυτικῶς τῆς Κασταμονῆς, ἐπὶ τῆς δεξιᾶς ὄχθης τοῦ Ἀμνίου ποταμοῦ (τουρκιστὶ Γκιὸκ-Ἰρμάκ).
