Τῇ ΙΖ’ (17ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΣΥΜΕΩΝΟΣ Ἐπισκόπου Περσίας καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ΑΥΔΕΛΛΑ Πρεσβυτέρου, ΓΟΘΑΖΑΤ, ΦΟΥΣΙΚ καὶ ἑτέρων Χιλίων Ἑκατὸν Πεντήκοντα.

ΣΥΜΕΩΝ, ΑΥΔΕΛΛΑΣ, ΓΟΘΑΖΑΤ, ΦΟΥΣΙΚ καὶ οἱ μετ’ αὐτῶν συναθλήσαντες ἕτεροι χίλιοι ἑκατὸν πεντήκοντα Ἅγιοι Μάρτυρες ἔζων εἰς τὴν Περσίαν κατὰ τοὺς χρόνους Σαβωρίου τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν (325-379) καὶ Κωνσταντίνου τοῦ μεγάλου, βασιλέως τῶν Ρωμαίων (306-337). Ἦσαν δὲ ὁ Συμεὼν Ἐπίσκοπος καὶ πνευματικὸς προϊστάμενος ὅλων τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν, ὁ Αὐδελλᾶς Πρεσβύτερος, οἱ δὲ λοιποὶ ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι τοῦ βασιλείου τῶν Περσῶν. Τινὲς δὲ Πέρσαι κακοπροαίρετοι ἔγραψαν εἰς τὸν βασιλέα αὐτῶν Σαβώριον, ὅτι ὁ Ἀρχιερεὺς τῶν Χριστιανῶν Συμεὼν καὶ ἄλλοι πολλοὶ μετ’ αὐτοῦ δὲν καταδέχονται νὰ εἶναι ὑποκείμενοι εἰς αὐτὸν καὶ λέγουν, ὅτι προτιμοῦν μᾶλλον νὰ ἀποθάνουν ἐνδόξως διὰ τὸν Χριστόν, ἢ νὰ ὑπηρετῶσιν ἀτίμως καὶ ἀδόξως παράνομον βασιλέα καὶ ἡγεμόνας.

Ταῦτα ἀκούσας ὁ βασιλεὺς ὠργίσθη καὶ προσέταξε νὰ φέρωσι πρὸ αὐτοῦ τὸν μακάριον Συμεὼν δεδεμένον διὰ δύο ἁλύσεων· τούτου δὲ γενομένου ἐπρόσταξε νὰ ρίψωσιν αὐτὸν εἰς τὴν φυλακήν. Ἐν αὐτῇ δὲ ὁ Ἅγιος εὑρισκόμενος ἐπέστρεψε διὰ τῶν διδασκαλιῶν του εἰς τὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ τὸν πραιπόσιτον Γοθαζάτ, ὅστις πρότερον μὲν ἦτο Χριστιανός, διὰ δὲ τὴν παράκλησιν καὶ ἀξίωσιν τοῦ βασιλέως καὶ διὰ τὸν φόβον τῶν βασάνων προσεκύνησε τὸν ἥλιον, κατὰ τὴν θρησκείαν τῶν Περσῶν. Οὗτος λοιτὸν ὁ πρῴην ἀρνησίχριστος Γοθαζάτ, συλληφθεὶς ἀπεκεφαλίσθη καὶ ἔλαβε τοιοῦτον μισθὸν ὑπὸ τοῦ ἀγνώμονος βασιλέως ἀντὶ τῶν κόπων τοὺς ὁποίους ἐδοκίμασεν ὅπως τὸν ἀναθρέψῃ ἀφ’ οὗ ἀπεγαλακτίσθη· διότι αὐτὸς ὁ ἀοίδιμος ἀνέθρεψεν αὐτόν.

Ὁ δὲ Ἅγιος μίαν καὶ μόνον χάριν ἐζήτησε παρὰ τοῦ βασιλέως· νὰ ἀνακοινώσῃ εἰς ὅλους, ὅτι ἐθανάτωσεν αὐτόν, ὄχι δι’ αὐθάδειαν καὶ ἀκρασίαν τῆς γλώσσης του, ὄχι δι’ ἄλλην ἄτοπον πρᾶξιν, ἀλλὰ διὰ μόνην τὴν εἰς Χριστὸν Πίστιν, ἐκ τῆς ὁποίας πρότερον ἐξέπεσεν ἕνεκα δειλίας καὶ μικροψυχίας. Ταύτην δὲ τὴν χάριν ὑπεσχέθη νὰ κάμῃ πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεύς.

Τοῦτο, μαθὼν ὁ Ἅγιος Συμεὼν ἐν τῇ φυλακῇ εὑρισκόμενος ἐχάρη καὶ ἐπῄνεσε τὸν Γοθαζάτ, προσηυχήθη δὲ μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ δεσμωτῶν νὰ λάβωσιν ὅσον τὸ δυνατὸν ταχύτερον τὸ ἴδιον τέλος καὶ αὐτοί, νὰ ἀποκεφαλισθῶσι δηλαδὴ διὰ τὸν Χριστόν ὅπερ καὶ ἐγένετο. Διότι ἐξαγαγόντες μετ’ ὀλίγον οἱ Πέρσαι ἅπαντας τοὺς εἰς τὰς φυλακὰς εὑρισκομένους, ἀπεκεφάλισαν αὐτούς· ἦσαν δὲ οὗτοι τὸν ἀριθμὸν Χίλιοι ἑκατὸν πεντήκοντα, πρῶτος δὲ πάντων ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Ἐπίσκοπος, ὅστις παρεκίνησε καὶ τοὺς ἄλλους νὰ μαρτυρήσωσι διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ.