Μετὰ δὲ ταῦτα εἰσήγαγεν αὐτοὺς ἐντὸς πλοιαρίου ὁμοῦ μὲ ἵππους καὶ ἔδεσεν ἅπαντας τοὺς Ἁγίους ἐκ τῶν ποδῶν τῶν ἀλόγων ζῴων. Ἐκυλίοντο λοιπὸν οἱ σεβασμιώτατοι οὗτοι ἄνδρες εἰς τοὺς πόδας τῶν ἵππων τέσσαρας ἡμέρας, χωρὶς νὰ φάγωσιν ἢ νὰ πίωσιν, εὐχαριστοῦντες τὸν Θεόν, φθάσαντες δὲ εἰς λιμένα πόλεώς τινος, ἐγένοντο δεκτοὶ κρυφίως ὑπὸ τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν. Ἐκεῖθεν δὲ μετέβησαν εἰς πόλιν καλουμένην Αἴλουροι. Τότε ὁ ἀσεβὴς ἔπαρχος, εὐσπλαγχνισθείς, ἔλυσε τὰ δεσμὰ τῶν Ἁγίων καὶ μὲ πραεῖαν φωνὴν τοὺς παρεκίνει νὰ δώσωσι τὰ βιβλία καὶ νὰ θυσιάσωσιν εἰς τὰ εἴδωλα· ἀλλ’ οἵ Αγιοι ἀνθίσταντο εἰς αὐτὸν λέγοντες, ὅτι οὔτε βιβλία δίδουσιν, οὔτε εἰς τὰ εἴδωλα θυσιάζουσιν. Ὅθεν προσέταξε νὰ ἀποκεφαλίσωσιν αὐτούς, οἱ δὲ Ἅγιοι προσευχηθέντες ἀπεκεφαλίσθησαν καὶ ἀνῆλθον στεφανηφόροι εἰς τὰ οὐράνια.