ΦΗΛΙΞ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, ΦΟΥΡΤΟΥΝΑΤΟΣ καὶ ΣΕΠΤΕΜΙΝΟΣ οἱ Ἅγιοι τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρες ἔζων εἰς τὴν πόλιν Τουβιουκὰν τῆς Λυκαονίας κατὰ τὸν καιρὸν τῶν ἀντιχρίστων βασιλέων Διοκλητιανοῦ (284-305) καὶ Μαξιμιανοῦ (286-305). Ἦσαν δὲ ὁ μὲν Φῆλιξ Ἐπίσκοπος, ὁ δὲ Ἰανουάριος Πρεσβύτερος. Κατὰ δὲ τὸ ὄγδοον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ ζεύγους ἐκείνου τοῦ διαβόλου, ἤτοι ἐν ἔτει σϟδ’ (294), ἐξεδόθη διάταγμα αὐτῶν διὰ τοῦ ὁποίου ἐπροστάσσετο νὰ καίωνται εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ὅλα τὰ βιβλία τῶν Χριστιανῶν. Τότε λοιπὸν ἀπεστάλη εἰς τὴν πόλιν τοῦ Τουβιουκὰν παμμίαρός τις ἡγεμών, Μαγνιανὸς ὀνόματι, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἐπρόσταξε καὶ ὡδήγησαν πρὸ αὐτοῦ τὸν Ἐπίσκοπον Φήλικα, τὸν Πρεσβύτερον Ἰανουάριον, καὶ τοὺς Φουρτουνᾶτον καὶ Σεπτεμῖνον, ἀνέγνωσεν εἰς αὐτοὺς τὸ πρόσταγμα τῶν βασιλέων καὶ ἐζήτει παρ’ αὐτῶν νὰ τοῦ παραδώσουν ὅσα βιβλία ἔχουν.
Τότε ὁ ἁγιώτατος Φῆλιξ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν· «Εἶναι γεγραμμένον εἰς τὰς Γραφάς μας, ὦ ἡγεμών, «Μὴ δότε τὰ ἅγια τοῖς κυσί, μηδὲ ρίψητε τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοίρων» (Ματθ. ζ’ 6). Ὅθεν, ματαίως κοπιάζεις ζητῶν παρ’ ἡμῶν τὰ ἱερὰ βιβλία μας, ἔστω καὶ ἂν ἔχῃς βασιλικὰ προστάγματα». Ὁ ἄρχων τότε εἶπε· «Ἄφες τὰς μωρολογίας ταύτας καὶ πρᾶξον κατὰ τὸ θέλημα τῶν βασιλέων· διότι ἄλλως θὰ σὲ στείλω δεδεμένον εἰς τὸν ἀνθύπατον». Ἀπεκρίθη ὁ Ἅγιος· «Ὅπως παρουσιάζομαι τώρα ἐνώπιον σοῦ, τοιοῦτος θέλω φανῆ ἐνώπιον καὶ αὐτοῦ τοῦ βασιλέως σου, ἤτοι εἰς τὴν γνώμην ταύτην θέλω μείνει ἀσάλευτος». Τότε ὁ ἡγεμὼν ἔκλεισε τὸν Ἅγιον εἰς τὴν φυλακὴν καὶ ἀφῆκεν αὐτὸν ἀνεπιμέλητον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας. Μετὰ ταῦτα τὸν ἀπεφυλάκισε καὶ κρίνας αὐτὸν ἐκ δευτέρου τὸν εὗρε καὶ πάλιν ἀμετάθετον. Ὅθεν κατὰ προσταγήν του τὸν ἔδεσαν ὁμοῦ μὲ τοὺς ἄλλους τρεῖς Ἁγίους Μάρτυρας, τὸν Ἰανουάριον, τὸν Φουρτουνᾶτον καὶ τὸν Σεπτελῖνον καὶ ἔστειλεν αὐτοὺς δεσμίους εἰς τὸν ἀνθύπατον.
Ἐξετάσας λοιπὸν ὁ ἀνθύπατος τοὺς Μάρτυρας καὶ φυλακίσας αὐτούς, μετὰ παρέλευσιν ἕνδεκα ἡμερῶν τοὺς ἐξήγαγεν ἐκ τῆς φυλακῆς καὶ δέσας αὐτοὺς τοὺς ἔστειλεν εἰς τὸν ἔπαρχον τῶν Πραιτωρίων, ὅστις, ὅταν τοὺς εἶδε, τοὺς ἠπείλησε μὲ φοβερὰς ἀπειλάς, ὅμως ἀντιληφθεὶς ὅτι ἦσαν κραταιοὶ καὶ ἀμετάβλητοι εἰς τὴν Πίστιν των ἔρριψεν αὐτοὺς εἰς δεινοτάτην φυλακήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐπρόσταξε νὰ φυλάττωνται μὲ μεγάλην ἀσφάλειαν καὶ ἐπιτήρησιν. Ἀφ’ οὗ δὲ παρῆλθον δεκατέσσαρες ἡμέραι ἀπεφυλάκισε τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς ἔκρινε διὰ δευτέραν φοράν.