Τῇ ΙΑ’ (11ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΑΝΤΙΠΑ Ἐπισκόπου Περγάμου.

ΕΙΚΟΝΑ

ΑΝΤΙΠΑΣ ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Δομετιανοῦ, τοῦ κατὰ τὰ ἔτη πα’-ϟϛ’ (81-96) βασιλεύσαντος, σύγχρονος ὦν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ὑπῆρχε δηλαδὴ κατὰ τὴν ἐποχὴν ἐκείνην κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ θεῖος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος ἦτο ἐξόριστος εἰς τὴν Πάτμον, καθὼς περὶ τούτου ὁ ἴδιος ὁ Θεολόγος γράφει εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν, μάρτυρα πιστὸν ὀνομάζων τὸν Ἀντίπαν. Διότι οὕτω γράφει, ὡς ἐκ προσώπου τοῦ Χριστοῦ λέγοντος πρὸς τὸν Ἄγγελον τῆς ἐν Περγάμῳ Ἑκκλησίας· «Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός, ὃς ἀπεκτάνθη παρ’ ὑμῖν, ὅπου ὁ σατανᾶς κατοικεῖ» (Ἀποκάλ. β’ 13).

Οὗτος λοιπὸν ὁ μακάριος ἐχειροτονήθη ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἐπίσκοπος Περγάμου [1], πολὺ δὲ πρεσβύτης κατὰ τὴν ἡλικίαν συνελήφθη ὑπὸ τῶν ἐν Περγάμῳ ἀθέων εἰδωλολατρῶν, διότι φανέντες πρὸς αὐτοὺς οἱ παρ’ αὐτῶν λατρευόμενοι δαίμονες, τοὺς εἶπον, ὅτι δὲν δύνανται νὰ κατοικῶσιν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, οὔτε νὰ δέχωνται τὰς προσφερομένας πρὸς αὐτοὺς θυσίας, ἐπειδὴ τοὺς διώκει ἐκεῖθεν ὁ Ἀντίπας. Ὡδηγήθη λοιπὸν ὁ Ἅγιος εἰς τὸν ἡγεμόνα, οὗτος δὲ προσεπάθει νὰ πείσῃ αὐτὸν νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστὸν λέγων, ὅτι τὰ ἀρχαιότερα εἶναι καὶ τιμιώτερα καὶ ὅτι κατὰ συνέπειαν, ἡ μὲν τῶν εἰδωλολατρῶν θρησκεία, ὡς παλαιὰ καὶ ὡς αὐξηθεῖσα διὰ μέσου τῶν αἰώνων, εἶναι τιμιωτέρα, ἡ δὲ τῶν Χριστιανῶν Πίστις, ὡς λαβοῦσα τὴν ἀρχήν της κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη καὶ γενομένη ἀποδεκτὴ παρ’ ὀλίγων τινῶν, εἶναι καὶ ἀτιμοτέρα. Εἰς τοῦτον δὲ τὸν λόγον ἀπεκρίθη ὁ Ἅγιος προσφυέστατα, φέρων πρὸς ἀπόδειξιν τὴν ἱστορίαν τοῦ Κάϊν. Διότι, εἶπε, καθὼς ὁ ἀδελφοκτόνος Κάϊν ἐμισήθη ἀπὸ ὅλους τοὺς μετὰ ταῦτα ἀνθρώπους καὶ πάντες τὸν ἀποστρέφονται ἂν καὶ αὐτὸς εἶναι ἀρχαιότερος κατὰ τοὺς χρόνους ἀπὸ ὅλους τοὺς μεταγενεστέρους, τοιουτοτρόπως καὶ ἡ ἀσέβεια τῶν εἰδωλολατρῶν εἶναι μισητὴ εἱς τοὺς μεταγενεστέρους Χριστιανούς, ἂν καὶ εἶναι κατὰ τοὺς χρόνους ἀρχαιοτέρα.

Τοῦτον τὸν λόγον ἀκούσας ὁ ἡγεμὼν καὶ οἱ εἰδωλολάτραι ὠργίσθησαν σφόδρα καὶ ἔρριψαν τὸν Ἅγιον ἐντὸς χαλκίνου πεπυρακτωμένου βοός, ἐν αὐτῷ δὲ εὑρισκόμενος ὁ Ἅγιος προσηύχετο πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ἐδοξολόγει τὴν μεγάλην Αὐτοῦ δύναμιν, εὐχαριστῶν, διότι ἠξιώθη νὰ πάθῃ διὰ τὴν ἀγάπην Του.


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε περὶ Περγάμου σχετικὴν ὑποσημείωσιν ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», εἰς τὸν βίον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κάρπου, Παπύλου, Ἀγαθοδώρου καὶ Ἀγαθονίκης, τῇ ιγʹ (13ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.