Τὸ πρωΐ, ἀφοῦ ἐξύπνησεν, ἔλεγεν εἰς τὸν σύζυγόν της, ὅτι ἔβλεπεν ὄχι ὅμως τόσον καθαρά, ὁ δὲ ἀνὴρ αὐτῆς τὴν ὠνείδισε, λέγων εἰς αὐτὴν ὅτι ψεύδεται καὶ διὰ νὰ βεβαιωθῇ ἔδειξεν εἰς αὐτὴν τὰ δάκτυλά του. Τότε ἐκείνη τὰ ἐμέτρα ὀρθῶς. Παρ’ ὅλον τοῦτο ὅμως ἐκεῖνος τὴν ἠμπόδισε, νὰ μὴ τὸ εἰπῇ εἰς κανένα ἕως οὗ νὰ βεβαιωθοῦν ἀσφαλέστερον. Κατὰ δὲ τὴν ἑπομένην ἐξυπνήσασα, ὤ τοῦ θαύματος! ἔβλεπε πολὺ καλὰ καὶ ἔρραπτε καὶ ἔκαμνε τὰς πλέον λεπτοτέρας ἐργασίας, καὶ ἔκτοτε δὲν ἔπαθε καμμίαν βλάβην ἢ ἐλάττωσιν τὸ φῶς τοῦ ὀφθαλμοῦ της, ἕως ἐσχάτης αὐτῆς ἀναπνοῆς. Εἶπον δὲ τοῦ ὀφθαλμοῦ της καὶ ὄχι τῶν ὀφθαλμῶν, διότι ὁ εἷς ὀφθαλμὸς τῆς γυναικὸς ἰάθη, ὁ δὲ ἕτερος, ὅστις ἦτο νηπιόθεν κατεστραμμένος ὑπὸ τῆς εὐλογίας, ἔμεινε πάλιν ὡς πρότερον τυφλός.
Ἄλλος τις, Ἰωάννης Ἀσλάνογλους λεγόμενος, ἔχων κεφαλαλγίαν βαρυτάτην, ἡ ὁποία συχνὰ τὸν ἠνώχλει μὲ πόνους σφοδρούς, εὐθὺς μόλις ἐπεκαλέσθη εἰς βοήθειαν τὸν Ἅγιον ἠλευθερώθη ἀπὸ τὸ πάθος καὶ πλέον δὲν τὸν ἠνώχλησε καθ’ ὅλην του τὴν ζωήν· ἔζησε δὲ μετὰ ταῦτα χρόνους τριάκοντα πέντε. Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ κηρύττουν, ὅτι ἰάθησαν ἀπὸ πυρετοὺς καὶ ἄλλας τοιαύτας ἀσθενείας, εὐθὺς ὡς ἐπλησίασαν εἰς τὸν τάφον τοῦ Μάρτυρος καὶ ἐπεκαλέσθησαν μετὰ πίστεως τὴν ἐκείνου ἀντίληψιν.
Μετὰ παρέλευσιν καιροῦ ἐν ἡμέρᾳ Σαββάτου ἀνεκομίσθησαν ἐκ τοῦ τάφου τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος, ἀπέπνεον δὲ τόσην γλυκυτάτην καὶ ἄρρητον εὐωδίαν, ὥστε ἠκολούθησε καὶ τοῦτο τὸ ἄξιον διηγήσεως θαῦμα. Ἱερομόναχός τις ἐκ τῶν ὑπηρετησάντων εἰς τὴν ἀνακομιδήν, Χῖος τὴν πατρίδα, Ματθαῖος δὲ τὸ ὄνομα, μετὰ τὴν ἀνακομιδὴν μετέβη εἰς συνοικίαν τινὰ τῆς Σμύρνης εἰς τὴν ὁποίαν διέμενον Χῖοι πολλοί. Εἷς δὲ ἀπὸ τοὺς Χίους ἐκείνους ᾐσθάνετο γλυκυτάτην εὐωδίαν, ἐξερχομένην ἀπὸ τὰς χεῖρας καὶ τὰ ἐνδύματα τοῦ Ἱερέως. Ὅθεν, ἀπορήσας, ἠρώτησε τὸν Ἱερέα τίνος ἕνεκεν ἐξέρχεται ἡ τοσαύτη εὐωδία. Ὁ δὲ Ἱερεὺς ἀπεκρίθη· «Ἀνεκομίσαμεν σήμερον τὰ ἱερὰ Λείψανα τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Δήμου καὶ ἀπεθέσαμεν αὐτὰ εἰς τὸ ἅγιον Βῆμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Ἐκ τούτου λοιπὸν ἀπὸ τὴν πολλὴν ἐκείνην εὐωδίαν ἔμεινε καὶ εἰς ἐμὲ ἡ ὀλίγη αὐτὴ εὐωδία τὴν ὁποίαν αἰσθάνεσαι. Τοιουτοτρόπως δοξάζει ὁ πανάγαθος Θεὸς τοὺς δοξάζοντας Αὐτόν, Οὗ τῷ θείῳ ἐλέει ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας Του διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Αὐτοῦ Δήμου. Ἀμήν.