ΕΥΟΔΟΣ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος ἦτο εἷς ἀπὸ τοὺς Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους καὶ ἔγινεν Ἐπίσκοπος εἰς τὴν μεγάλην Ἀντιόχειαν, ὕστερον ἀπὸ τὸν Ἀπόστολον Πέτρον. Αὐτὸς λοιπόν, ἀφ’ οὗ ἔγινε κήρυξ μεγαλόφωνος τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἔλαμψεν είς ὅλας τὰς ἀρετάς, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.
Ὁ δὲ Ἅγιος Ὀνησιφόρος, τὸν ὁποῖον ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐν τῇ πρὸς Τιμόθεον δευτέρᾳ Ἐπιστολῇ λέγων· «Δῴη Κύριος ἔλεος τῷ Ὀνησιφόρου οἴκῳ ὅτι πολλάκις με ἀνέψυξε καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπῃσχύνθη» (Β’ Τιμοθέου, α’ 16)· οὗτος, λέγω, ἔγινεν Ἐπίσκοπος Κολοφῶνος, τῆς ἐν τῇ Μικρᾷ ᾽Ασίᾳ εὑρισκομένης· φανεὶς δὲ ἐπιτήδειος εἰς τοὺς λόγους καὶ ἀνδρειότατος καὶ μέχρις αἵματος στερεώσας τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν, μετέβη εἰς οὐρανοὺς καὶ τώρα συναγάλλεται εἰς τὰς αἰωνίους μονάς, συναποτελῶν τὸν χορὸν τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν κηρύκων τῆς πίστεως [1].
Ὑποσημειώσεις
[1] Βλέπε περὶ τοῦ Ἁγίου τούτου Ὀνησιφόρου καὶ εἰς τὸ Συναξάριον τῆς Ἁγίας Πρωτομάρτυρος Θέκλης κατὰ τὴν εἰκοστὴν τετάρτην τοῦ παρόντος μηνός.