ΕΠΙΧΑΡΙΣ ἡ Ἁγία Μάρτυς ἦτο ἐν τῇ Ρώμη κατὰ τοὺς χρόνους Διοκλητιανοῦ, ἐν ἔτει σϟη’ (298), συνελήφθη δὲ ὡς Χριστιανὴ ἀπὸ τὸν ἔπαρχον Καισάριον, καὶ ὁμολογήσασα παρρησίᾳ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ κρεμᾶται καὶ ξέεται. Ἔπειτα συνέτριψαν τὰ μέλη της μὲ σφαῖραν μολυβδίνην τέσσαρες στρατιῶται. Ἐπειδὴ δὲ ἡ Ἁγία προσηυχήθη, διὰ τοῦτο ἦλθον Ἄγγελοι καὶ ἐθανάτωσαν τοὺς παιδεύοντας αὐτὴν τέσσαρας στρατιώτας. Τελευταῖον καταδικάζεται ἡ Ἁγία νὰ ἀποκεφαλισθῇ. Ὅθεν ὅταν ἔφθασεν εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης καὶ ἐστάθη ἐπάνω εἰς μίαν πέτραν, ὢ τοῦ θαύματος! εὐθὺς ἡ πέτρα ἀνέβλυσεν ὕδωρ. Ἀποκεφαλισθεῖσα δὲ παρέδωκε τὴν ἁγίαν ψυχήν της εἰς χεῖρας Θεοῦ, καὶ ἔλαβε τοῦ μαρτυρίου τὸν στέφανον.