Τότε δὲ καὶ ὁ Δορυμέδων, ὅστις ἦτο πρῶτος τῶν ἄλλων βουλευτῶν, ἐμβὰς εἰς τὴν φυλακήν, ἐπεμελεῖτο τὸν Μάρτυρα· ἐπειδὴ δὲ ἀπουσίασε ἀπὸ τὴν ἑορτὴν καὶ δὲν ἐπῆγε νὰ θυσιάσῃ εἰς τὰ εἴδωλα ὁμοῦ μὲ τὸν ἡγεμόνα, ἠρωτήθη περὶ τούτου καὶ ὡμολόγησε παρρησίᾳ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν. Ὅθεν βάλλεται εἰς τὴν φυλακήν· τὴν δὲ ἐρχομένην ἡμέραν, ἐπειδὴ ἤλεγξε τὸν τύραννον, διὰ τοῦτο ἐκάρφωσαν τὰς πλευράς του μὲ σιδηρᾶ σουβλία. Ἔπειτα ἐκρέμασαν αὐτὸν καὶ ἀνηλεῶς ἐξεσαν τὰς πλευρὰς καὶ τὰς παρειάς του· εἶτα ἐξερρίζωσαν τοὺς ὀδόντας του, τὰς δὲ τρίχας τῆς κεφαλῆς του καὶ τὰ γένεια σκληρότατα κατεμάδησαν· εἶτα δὲ ἥπλωσαν αὐτὸν ἐπάνω εἰς τὴν πυράν.
Μετὰ ταῦτα φέρεται πάλιν ὁ Ἅγιος Τρόφιμος εἰς τὸ βῆμα καὶ δεικνύει περισσοτέραν παρρησίαν ἀπὸ τὸ πρῶτον. Ὅθεν πάλιν ἐκρέμασαν αὐτὸν καὶ μὲ πεπυρωμένα σουβλία ἐξώρυξαν ἀνηλεῶς τοὺς ὀφθαλμούς του καὶ οὕτω πάλιν τὸν ἔρριψαν εἰς τὴν φυλακήν. Ἔπειτα φέρονται εἰς τὸ βῆμα καὶ οἱ δύο ὁμοῦ, ὁ Τρόφιμος καὶ ὁ Δορυμέδων, καὶ δίδονται τροφὴ εἰς μίαν ἄρκτον ἀγρίαν ἐν ταυτῷ καὶ πεινῶσαν· καὶ ἐπειδὴ ἐφυλάχθησαν ἀβλαβεῖς, δίδονται εἰς τροφὴν μιᾶς παρδάλεως· καὶ μετὰ ταῦτα δίδονται εἰς τροφὴν ἑνὸς λέοντος· ὁ ὁποῖος ἐπειδὴ καὶ παρεκινεῖτο ἀπὸ τὸν λεοντοκόμον, διὰ νὰ κατασπαράξῃ τοὺς Ἁγίους, ἐξ ἐναντίας ὥρμησε κατ’ ἐκείνου, καὶ εὐθὺς ἐκεῖνον κατεσπάραξεν. Ὅθεν ἐπειδὴ οἱ Ἅγιοι ἔμειναν ἀβλαβεῖς ἀπὸ τόσα φρικτὰ βάσανα, τούτου ἕνεκα ἀπεκεφαλίσθησαν καὶ οὕτως ἐτελείωσαν τὸν τοσοῦτον ἀγῶνα τοῦ Μαρτυρίου.