ΚΡΟΝΙΔΗΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς μεγάλως διαλάμπων εἰς τὸ ἀξίωμα τοῦ Διακόνου ἐν τῇ πόλει τῆς Ἀλεξανδρείας, εἶχε μαθητὰς τὸν Λεόντιον καὶ τὸν Σεραπίωνα, οἵτινες, ἐπειδὴ ἐδιδάχθησαν τὴν εὐσέβειαν παρ’ ἐκείνου, διὰ τοῦτο συνελήφθησαν ἀπὸ τοὺς ἀπίστους ὁμοῦ μὲ τὸν διδάσκαλόν των Κρονίδην, καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν πολλὰς καὶ διαφόρους βασάνους, τελευταῖον δεθέντες τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας ἐρρίφθησαν εἰς τὴν θάλασσαν καὶ οὕτω ἐτελείωσαν τὸ μαρτύριον ἐπὶ Λικινίου τοῦ τυράννου ἐν ἔτει τιε’ (315). Ἄγγελοι δὲ ἐξέβαλον ἀπὸ τὴν θάλασσαν τὰ τίμια αὐτῶν λείψατα καὶ προσέταξαν δι’ ὀπτασίας Χριστιανούς τινας νὰ τὰ ἐνταφιάσωσι.
Ὁ δὲ Σέλευκος καὶ Γορδιανὸς ὁ Καππαδόκης καὶ Μακρόβιος ὁ ἐκ Παφλαγονίας ἦσαν καὶ οὗτοι ἐπὶ Λικινίου, ἀφοῦ δὲ ἐτιμωρήθησαν διαφοροτρόπως εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῆς Γαλατίας, καὶ ἀφοῦ μὲ πῦρ καὶ στρέβλας ἐξήρθρωσαν τὰ μέλη τοῦ σώματός των, τελευταῖον ἔδωκαν αὐτοὺς βορὰν εἰς τὰ θηρία καὶ οὕτω παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Χριστοῦ ἐν ἔτει τιε’ (315).
Ὁ δὲ φίλος καὶ ὁμόψυχος αὐτῶν Οὐαλλέριος, θρηνῶν καὶ κλαίων ἐπάνω εἰς τοὺς τάφους τῶν ἠγαπημένων του Μαρτύρων, ἀπὸ τὸν πόθον ὃν εἶχε πρὸς αὐτούς, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.