ΠΟΥΛΧΕΡΙΑ ἡ μακαρία βασίλισσα ἦτο ἀδελφὴ τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ, διεδέχθη δὲ αὐτὸν εἰς τὴν βασιλείαν ἐν ἔτει υν’ (450). Ἡ Πουλχερία ὑπανδρεύθη τὸν εὐσεβέστατον Μαρκιανόν, γέροντα ὄντα, ἵνα αὐτὸς διοικῇ τὴν βασιλείαν καλῶς, ἀλλ᾽ ὅμως τὴν παρθενίαν αὐτῆς μέχρι τέλους ἄφθορον καὶ καθαρὰν διεφύλαζεν [1]· ἀφοῦ λοιπὸν ἡ μακαρία αὕτη ἔζησε μὲ εὐσεβῆ καὶ θεοφιλῆ πολιτείαν, καὶ ἔκτισε πολλοὺς Ναοὺς καὶ Νοσοκομεῖα, καὶ συνεκρότησε τὴν ἐν Χαλκηδόνι Ἁγίαν καὶ Οἰκουμενικὴν Τετάρτην Σύνοδον [2], καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, ἀφοῦ αὕτη διέλαμψε μὲ πλεῖστα κατορθώματα, ἐν εἰρήνῃ ἐξεδήμησε πρὸς τὸν παρ’ αὐτῆς ποθούμενον Νυμφίον Χριστόν.
Ὑποσημειώσεις
[1] Τοῦτο καὶ ὁ ἱστορικὸς Εὐάγριος βεβαιοῖ, ὅτι δηλαδὴ ἡ Πουλχερία μέχρι τέλους παρθένος διέμεινε, καθ’ ὅτι δὲν ἐγνώρισεν αὐτὴν ὁ Μαρκιανὸς (βιβλ. βʹ, κεφ. αʹ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας)· λέγει δὲ περὶ τῆς Πουλχερίας ὁ Μελέτιος ἐν τῷ Βʹ τόμῳ, ὅτι ἐγίγνωσκε τὴν Ἑλληνικὴν καὶ Λατινικὴν διάλεκτον τόσον καλά, ὥστε καὶ ὡμίλει καὶ ἔγραφεν ἀκωλύτως καὶ τὰς δύο. Αὐτὴ ἐδίδαξε καὶ τὸν ἀδελφόν της Θεοδόσιον τὸν Μικρόν, πῶς νὰ ἐνδύηται, πῶς νὰ κάθηται, πῶς νὰ περιπατῇ, πῶς νὰ κρατῇ τὸν γέλωτα, καὶ πῶς νὰ εἶναι σεμνός· καὶ ὄχι μόνον αὐτά, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν εὐσέβειαν τὸν ὡδήγησε, καὶ ἐδίδαξεν αὐτὸν νὰ εὔχηται συνεχῶς, καὶ νὰ πηγαίνῃ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Αὕτη ἐνήργησε πολλὰ καὶ εἰς καταφθορὰν τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου καὶ Εὐτυχοῦς. Ὅθεν διὰ τὰ τοιαῦτα κατορθώματά της ἔγινε προσφιλεστάτη εἰς τὸν μέγαν Λέοντα Πάπαν Ρώμης, καὶ ἐδέχθη παρ’ αὐτοῦ πολλὰς ἐπιστολάς.
[2] Διότι ὄχι μόνον ὁ Μαρκιανός, ἀλλὰ καὶ ἡ Πουλχερία ὁμοῦ δὲν ἠμέλησε νὰ συναθροίσῃ τὴν Τετάρτην Σύνοδον· ὅθεν καὶ οἱ δύο ἦσαν παρόντες εἰς αὐτὴν κατὰ τὴν ςʹ αὐτῆς Συνέλευσιν, καθίσαντες ἐπὶ θρόνων ἔμπροσθεν τῶν κιγκλίδων (βλέπε εἰκόνα σελ. 246). Περὶ τῆς Ἁγίας ταύτης Πουλχερίας βλέπε καὶ εἰς τὴν σχετικὴν ὑποσημείωσιν τοῦ Συναξαρίου τῆς Ἀνακομιδῆς τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου τῇ βʹ (2ᾳ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου ἐν τόμῳ Ηʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Βλέπε καὶ εἰς τὴν ιζʹ (17ην) τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου ἐν τόμῳ Βʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Πουλχερία αὕτη ἑορτάζεται ὁμοῦ μετὰ τοῦ Μαρκιανοῦ.