ΙΑΚΩΒΟΣ ὁ θεῖος Ἀπόστολος τοῦ Κυρίου, ὁ τοῦ Ἀλφαίου υἱός, ἦτο εἷς ἐκ τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων, καθὼς μαρτυροῦσιν οἱ δύο Εὐαγγελισταί, ὁ Ματθαῖος καὶ ὁ Μάρκος ὑπῆρξε δὲ καὶ ἀδελφὸς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου. Οὗτος λοιπὸν ὁ Ἅγιος τοῦ Κυρίου Ἀπόστολος, ἐξελθὼν εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου, κατέστρεφε τοὺς βωμοὺς τῶν εἰδώλων, ὑπὸ θείου ζήλου φλεγόμενος, ἰάτρευε τὰς νόσους καὶ ἐδίωκε τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα· διὰ τοῦτο καὶ τὰ πλήθη τῶν ἐξ ἐθνῶν πιστευόντων ὠνόμαζον αὐτὸν σπέρμα θεῖον.
Διελθὼν λοιπὸν ὁ θεῖος οὗτος Ἀπόστολος μέγα μέρος τῆς Οἰκουμένης καὶ τὸν Χριστὸν κηρύξας ὁ ἐραστὴς τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ὁποίου τὸ πάθος καὶ τὸν θάνατον ἐζήλωσε, τελευταῖον ἐκαρφώθη εἰς τὸν σταυρὸν καὶ οὕτως εἰς τὸν ποθούμενον Χριστὸν παρέδωκε τὸ πνεῦμά του.