ΜΑΜΕΛΧΘΑ ἡ Ἁγία Μάρτυς ἦτο ἀπὸ τὴν Περσίδα, ἱέρεια τοῦ ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος, ἔχουσα καὶ ἀδελφὴν Χριστιανήν. Ἐπειδὴ δὲ εἶδε κατ’ ὄναρ Ἄγγελον Θεοῦ, ὅστις ἐδείκνυε καὶ ἐδίδασκεν αὐτὴν τὰ μυστήρια τῶν Χριστιανῶν, ἐξύπνησε τεταραγμένη καὶ διηγήθη τοῦτο εἰς τὴν ἀδελφήν της, ἡ ὁποία ἔφερεν αὐτὴν εἰς τὸν Ἐπίσκοπον, ὅστις ἐβάπτισεν αὐτήν. Μαθόντες δὲ τοῦτο οἱ εἰδωλολάτραι ἐθυμώθησαν καὶ ἐθανάτωσαν μὲ λίθους αὐτήν, καθ’ ὃν χρόνον ἐφόρει ἀκόμη ἡ μακαρία τὰ φωτεινὰ ἱμάτια τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καὶ ἔρριψαν αὐτὴν εἰς λάκκον βαθύτατον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον μόλις καὶ μετὰ βίας ἠδυνήθησαν οἱ Χριστιανοὶ νὰ ἐκβάλωσι τὸ ἅγιον αὐτῆς λείψανον. Τότε ὁ Ἐπίσκοπος ἐπῆγεν εἰς τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν καὶ ἔλαβεν ἀπὸ αὐτὸν ἐξουσίαν, νὰ κρημνίσῃ μὲν τὸν ναὸν τῆς Ἀρτέμιδος, νὰ οἰκοδομήσῃ δὲ αὐτὸν εἰς Ἐκκλησίαν τῆς Ἁγίας Μάρτυρος ταύτης Μαμέλχθας. Ποιήσας δὲ τοῦτο, ἀπεθησαύρισεν εἰς τὸν νεόκτιστον Ναὸν τὸ τίμιον αὐτῆς λείψανον.