ΑΥΔΑΚΤΟΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς καὶ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ Ἁγία ΚΑΛΛΙΣΘΕΝΗ ἦσαν ἀπὸ τὴν Ἔφεσον· ὁ δὲ Αὔδακτος, τιμηθεὶς παρὰ τοῦ Μαξιμίνου τοῦ ἐν ἔτει τζ’ (307) βασιλεύσαντος, ἐγένετο δοὺξ δουκῶν καὶ ἔπαρχος, διότι ὑπερέβαλλε τοὺς ἄλλους κατὰ τὸν πλοῦτον καὶ τὴν φρόνησιν. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Μαξιμῖνος ἐζήτησε τὴν θυγατέρα του Καλλισθένην, διὰ νὰ λάβῃ αὐτὴν γυναῖκα διὰ γάμου, ὁ δὲ Αὔδακτος δὲν ἠθέλησε νὰ τὴν δώσῃ εἰς ἐκεῖνον, ὄντα ἀλλότριον τῆς τῶν Χριστιανῶν πίστεως, τούτου ἕνεκεν διήρπασαν τὰ ὑπάρχοντά του καὶ ἐξώρισαν αὐτὸν εἰς Μελιτινήν, ὅπου καὶ τὸν ἀπεκεφάλισαν. Ἡ δὲ θυγάτηρ του Καλλισθένη, κουρεύσασα τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς της καὶ ἐνδυθεῖσα ἀνδρικὰ ἐνδύματα, ἐκρύπτετο εἰς τὴν Νικομήδειαν. Ὕστερον δὲ ἀπὸ ὀκτὼ χρόνους ἐπῆγεν εἰς τὴν Θρᾴκην, πλησίον μιᾶς γυναικός, τῆς ὁποίας ἡ θυγάτηρ εἶχε βεβλαμμένους τοὺς ὀφθαλμούς. Ὅθεν ἰατρεύσασα αὐτήν, ἐζητεῖτο ἀπὸ τοὺς γονεῖς της νὰ λάβῃ διὰ γάμου γυναῖκα τὴν ἰατρευθεῖσαν θυγατέρα των, χάριν τῆς ἰατρείας· ἀλλ’ ἡ μακαρία ὡμολόγησε τὰ εἰς αὐτὴν συμβάντα, ὅτι εἶναι γυνή, καὶ πείσασα αὐτοὺς νὰ δοξάσουν τὸν Θεὸν ἀνεχώρησεν.

Ἀφ’ οὗ δὲ ὁ Μαξιμῖνος ἐθανατώθη, ἔμεινε, μόνος κύριος τῆς βασιλείας τῆς Ἀνατολῆς ὁ Λικίνιος ἐν ἔτει τιγ’ (313). Ὅθεν ἡ Καλλισθένη ἐνεφανίσθη εἰς τὴν γυναῖκα τοῦ Λικινίου Κωνσταντίαν ὀνόματι, ἥτις ἦτο Χριστιανὴ καὶ ἀδελφὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ἐκείνη δὲ ἐδέχθη εὐμενῶς τὴν Καλλισθένην καὶ κατέστησεν αὐτὴν ὡς μητέρα τοῦ υἱοῦ της. Καὶ οὓτω διὰ τοῦ μέσου αὐτοῦ, ὄχι μόνον ἐπῆρεν ὀπίσω ὅλην τὴν περιουσίαν τοῦ πατρός της, τὴν ὁποίαν εἶχε διαρπάσει πρότερον ὁ Μαξιμῖνος, ὡς εἴπομεν, ἀλλὰ καὶ τὸ λείψανον τοῦ ἀοιδίμου πατρός της Αὐδάκτου μετέφερεν ἀπὸ τὴν Μελιτινὴν εἰς τὴν Ἔφεσον. Ἔκτισε δὲ καὶ Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου και ἀπεθησαύρισεν εἰς αὐτὸν τὸ ἱερὸν αὐτοῦ λείψανον. Ἀποστολικῶς λοιπὸν ἡ Ἁγία διανύσασα τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς της, πρὸς Κύριον ἐξεδήμησεν [1].

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ