ΣΤΑΧΥΣ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος ὁ πρῶτος ἐκ τῶν ἓξ τούτων Ἁγίων Ἀποστόλων ἔγινε πρῶτος Ἐπίσκοπος Βυζαντίου, ἀπὸ τὸν Πρωτόκλητον Ἀνδρέαν· οὗτος δὲ ἔκτισεν Ἐκκλησίαν καὶ εἰς τὴν Ἀργυρούπολιν, ἥτις ἔκειτο ἐντὸς τῆς περιοχῆς εἰς τὴν ὁποίαν ᾠκοδομήθη μετὰ ταῦτα ἡ Κωνσταντινούπολις καὶ ἐκεῖ ἐδίδασκε τὰ ἐν αὐτῇ συναγόμενα πλήθη τῶν Χριστιανῶν. Διανύσας λοιπὸν εἰς τὸ ἀποστολικὸν κήρυγμα δεκαὲξ ἔτη ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ, τὸ δὲ ἱερὸν αὐτοῦ λείψανον ἐνεταφιάσθη εἰς τὴν Ἀργυρούπολιν ὅπου καὶ εὑρίσκεται μέχρι σήμερον [1].
ΑΠΕΛΛΗΣ, ὁ δεύτερος ἐκ τῶν Ἁγίων τούτων Ἀποστόλων, ἔγινεν Ἐπίσκοπος Ἡρακλείας καὶ πολλοὺς προσαγαγὼν εἰς τὸν Χριστὸν ἔλαβε μακάριον τέλος [2].
ΑΜΠΛΙΑΣ, ὁ τρίτος τῶν Ἁγίων τούτων Ἀποστόλων, ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος Ὀδυσσουπόλεως ἀπὸ τὸν Πρωτόκλητον Ἀνδρέαν. Ἐπειδὴ δὲ ἐκήρυττε τὸν Χριστόν, ἐκρήμνιζε δὲ τὰ εἴδωλα, διὰ τοῦτο ἐθανατώθη ὁ μακάριος διὰ τοῦ Μαρτυρίου καὶ οὕτω παρέδωκεν τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ.
ΟΥΡΒΑΝΟΣ, ὁ τέταρτος τῶν Ἁγίων τούτων Ἀποστόλων, ἐχειροτονήθη καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν Ἐπίσκοπος Μακεδονίας, κηρύττων δὲ τὸν Χριστὸν καὶ ἐπαναφέρων τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν εὐσέβειαν ἐβασανίσθη πολυτρόπως ὑπ’ αὐτῶν καὶ τέλος ἐθανατώθη λαβὼν παρὰ τοῦ Ἀθλοθέτου Χριστοῦ τὸν τοῦ Μαρτυρίου ἄφθαρτον στέφανον.
ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος, ὁ πέμπτος τῶν σήμερον ἑορταζομένων, ἐχειροτονήθη Επίσκοπος Ἀθηνῶν· ἐπειδὴ δὲ ἐδίδασκε τὴν ἀλήθειαν τοῦ Εὐαγγελίου, διὰ τοῦτο ἔλαβε διάφορα βάσανα καὶ οὕτω διὰ Μαρτυρίου ἐτελείωσε τὸν δρόμον τῆς ἀποστολῆς του.
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ, ὁ ἕκτος τῶν Ἁγίων τούτων Ἀποστόλων, ἐχειροτονήθη καὶ αὐτὸς Ἐπίσκοπος Βρεττανίας, ποιμαίνων δὲ τὸ λογικόν του ποίμνιον καὶ κηρύττων τὸν Χριστὸν εἰς ὅλους, ἔτυχε τῶν πόνων τοῦ μακαρίου τέλους.
Ὑποσημειώσεις
[1] Βλέπε περὶ τούτου καὶ εἰς τὴν κϛʹ (26ην) Αὐγούστου ἐν τῷ Συναξαρίῳ τοῦ ἑτέρου Μάρτυρος Ἀδριανοῦ, ἐν τόμῳ Ηʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
[2] Ἄλλος εἶναι ὁ Ἀπελλῆς οὗτος ἀπὸ τὸν ἑορταζόμενον κατὰ τὴν ιʹ (10ην) Σεπτεμβρίου· καθότι ἐκεῖνος ἐχρημάτισε Σμύρνης Ἐπίσκοπος, ὡς μαρτυρεῖ τὸ ἐκεῖσε Συναξάριόν του, τὸ μετὰ Λουκᾶ καὶ Κλήμεντος γραφόμενον, ἐν τόμῳ Θʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».