ΕΡΜΙΝΙΓΓΕΛΔΟΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ἐγεννήθη ἀπὸ πατέρα καλούμενον Λιουβίγγελδον, (ὅστις ἦτο ρήγας [1] τῶν Οὐϊσιγότθων ἢ ἔσω Γότθων, ἔχων την αἵρεσιν τοῦ Ἀρείου ὁμοῦ με ὅλον τὸ ἔθνος του), ἐδιδάχθη δὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἀπὸ τὸν Λέανδρον Ἐπίσκοπον τῶν Ὀρθοδόξων. Ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ, μαθὼν τὴν μεταβολὴν ταύτην τοῦ υἱοῦ του, βαρέως τοῦτο ὑπέφερεν· ὅθεν καὶ μετεχειρίζετο πρὸς αὐτὸν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν διαφόρους κολακείας καὶ ὕβρεις· ἀλλ᾽ ὁ υἱός του, ἐπειδὴ ἐπέμενεν εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν ἀκλινὴς καὶ ἀσάλευτος, τούτου χάριν ἐστερήθη μὲν ἀπὸ τὴν κληρονομίαν τοῦ πατρός του καὶ ἀπόκληρος ἔγινε, δεθεὶς δὲ χεῖρας καὶ πόδας ἐκλείσθη εἰς σκοτεινὴν φυλακήν. Ὅτε δὲ ἔφθασεν ἡ τοῦ Πάσχα ἡμέρα ἔστειλεν ὁ πατήρ του εἰς τὴν φυλακὴν τὸν ἱερέα τῶν Ἀρειανῶν, διὰ νὰ δοκιμάσῃ νὰ πείσῃ τὸν Ἐρμινίγγελδον εἰς τὸ νὰ δεχθῇ νὰ κοινωνήσῃ τὰ μυστήρια τῶν Ἀρειανῶν. Ἐκεῖνος δὲ δὲν ἐπείσθη, ἀλλὰ βδελυχθεὶς καὶ ἀποστραφεὶς αὐτὸν τὸν ἔστειλεν ὀπίσω ἄπρακτον. Τοῦτο δὲ μαθὼν ὁ σκληρότερος καὶ ἀπὸ τὰ θηρία πατήρ του, ἐπρόσταξε νὰ θανατώσωσι τὸν υἱόν του, σιδηροδέσμιον ὄντα εἰς τὴν φυλακήν.
Τούτου δὲ γενομένου, ἐπέμφθησαν ἀπὸ τὸν Θεὸν φωτοχυσίαι λαμπάδων καὶ μελῳδίαι Ἀσωμάτων καὶ Ἀγγελικῶν δυνάμεων πέριξ τοῦ σώματος τοῦ μακαρίου Ἐρμινιγγέλδου· ὅθεν τὸ παράδοξον αὐτὸ θέαμα τοὺς μὲν Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς παρεκίνει εἰς εὐχαριστίαν καὶ δοξολογίαν Θεοῦ, τὸν δὲ φονέα πατέρα του ἔκαμνε νὰ θαυμάζῃ καὶ νὰ ἐκπλήττεται καὶ ἐβίαζεν αὐτὸν νὰ μετανοῇ διὰ τὸν ἄνομον φόνον, τὸν ὁποῖον διέπραξε. Δὲν παρῆλθεν ὅμως πολὺς καιρὸς καὶ ἦλθεν ἀσθένεια εἰς τὸ ἔθνος τῶν Γότθων, ἥτις πολλοὺς ἀνθρώπους διέφθειρεν· ὅθεν ἐκ τούτου ἀναγκασθεὶς ὁ πατήρ του Λιουβίγγελδος καλεῖ τὸν ἀνωτέρω Ἐπίσκοπον τῶν Ὀρθοδόξων Λέανδρον καὶ ἀφ’ οὗ ἀνηγόρευσε βασιλέα τὸν μεγαλύτερον υἱόν του Ρεκχάδερον, παρακαλεῖ τὸν Ἐπίσκοπον νὰ διδάξῃ καὶ αὐτὸν καὶ νὰ τελέσῃ ὅσα ἐδίδαξε καὶ ἐτέλεσε καὶ εἰς τὸν πρῶτον υἱόν του Ἅγιον Ἐρμινίγγελδον καὶ ταῦτα εἰπὼν ἐτελεύτησεν. Ὁ δὲ Ρεκχάδερος, δεχθεὶς τὰ σπέρματα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔπεισε καὶ τοὺς ὑπηκόους του νὰ γίνωσιν Ὀρθόδοξοι καὶ αὐτοὶ ὅλοι. Καὶ βλέπε ἐδῶ, ὦ ἀναγνῶστα, πρόνοιαν Θεοῦ, διότι ὁ Θεὸς ἐσυγχώρησε μὲν νὰ θανατωθῇ ὁ Ἅγιος Ἐρμινίγγελδος διὰ τὴν εὐσέβειαν, διὰ μέσου δὲ τοῦ θανάτου ἐκείνου μετέβαλεν ὅλον τὸ ἔθνος του εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν.
Ὑποσημειώσεις
[1] Ρὴξ (ρηγὸς) ἐκ τοῦ λατινικοῦ rex, ὅπερ σημαίνει βασιλεύς.