ΚΥΡΙΑΙΝΑ καὶ ΙΟΥΛΙΑΝΗ αἱ Ἅγιαι Μάρτυρες ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους Μαξιμιανοῦ τοῦ βασιλέως, ἐν ἔτει σϟη’ (298) καὶ ἡ μὲν Κυρίαινα κατήγετο ἀπὸ τὴν Ταρσὸν τῆς Κιλικίας, ἡ δὲ Ἰουλιανὴ ἀπὸ τὴν πόλιν Ρῶσον, τὴν εὑρισκομένην εἰς τὴν Κιλικίαν, ὡς λέγει ὁ Θεοδώρητος εἰς τὴν Φιλόθεον Ἱστορίαν ἀριθμῷ δεκάτῳ. Αὗται λοιπὸν κρατηθεῖσαι ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Μαρκιανόν, ἠναγκάζοντο νὰ ἀρνηθῶσι τὸν Χριστόν· καὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπείσθησαν, ἡ μὲν Κυρίαινα ἐξυρίσθη εἰς καταισχύνην τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς καὶ τῶν ὀφρύων της καὶ περιεφέρετο γυμνὴ ἀπὸ στρατιώτας ἀτάκτους τετράκις εἰς ὅλην τὴν Ταρσόν. Ἔπειτα φέρεται εἰς τὴν πόλιν Ρῶσον ὁμοῦ μὲ τὴν Ἁγίαν Ἰουλιανὴν καὶ ἐκεῖ παραδίδονται καὶ αἱ δύο εἰς τὸ πῦρ καὶ καὶ οὕτως ἐτελειώθη τὸ μαρτύριον αὐτῶν, διὰ τὸ ὁποῖον ἀνέβησαν νικηφόροι εἰς τὰ οὐράνια.