ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ὁ Ὅσιος οὗτος Πατὴρ ἡμῶν, ὅτε ἦτο δοχειάρης ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Βατοπαιδίου, συνέβη ἓν ἔτος ἔλλειψις ἐλαίου τοσαύτη, ὥστε ἔμεινε μόνον καὶ μόνον εἷς πίθος πλήρης ἐλαίου. Ὁ δὲ Ὅσιος, ἐπιθυμῶν ἵνα φυλάξῃ τὸ τελευταῖον τοῦτο ἔλαιον διὰ τὰς κανδήλας τῆς Ἐκκλησίας, ἤρχισε νὰ ὑστερῇ τοὺς ἀδελφούς, ἀλλ’ ὁ Καθηγούμενος τῆς Μονῆς, ἔχων ἐλπίδας βεβαίως εἰς τὴν βοήθειαν τῆς Θεοτόκου, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ εἶναι ἀφιερωμένη ἡ Ἱερὰ Μονὴ αὕτη, διέταξεν ἵνα δίδῃ ἐλευθέρως ἔλαιον εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ὁ δοχειάρης ὑπήκουσεν εἰς τὸ τοῦ Καθηγουμένου αὐτοῦ πρόσταγμα. Ἡμέραν δέ τινα, ὅτε ὁ Ὅσιος Γεννάδιος ἐνόμιζεν ὅτι ἔμελλε νὰ εὕρῃ καὶ τὸν τελευταῖον ἐκεῖνον πίθον τοῦ ἐλαίου κενόν, εὗρεν αὐτὸν ἐξ ἐναντίας μετὰ θαυμασμοῦ μεγάλου πλήρη ἐλαίου, τὸ ὁποῖον ὑπερεκχειλίσαν ἔρρεεν ἐκ τοῦ πίθου ἀφθόνως καὶ τοσοῦτον ὥστε ἐξήρχετο ἐκ τῶν θυρῶν τοῦ δοχείου (ἀποθήκης)· τότε ἅπαντες ἐδόξασαν τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, τὴν οὕτω μητρικῶς φροντίζουσαν ὑπὲρ τῶν τιμώντων αὐτὴν καὶ ἐξ ὅλης ψυγῆς ηὐχαρίστησαν αὐτὴν ἐνώπιον τῆς Εἰκόνος τῆς εὑρισκομένης καὶ τότε ἐν τῷ Δοχείῳ (ἀποθήκην τροφίμων). Ἔκτοτε δὲ ἡ Ἁγία αὕτη Εἰκὼν ἀκινήτως εὑρίσκεται ἐν τῷ ἰδίῳ Δοχείῳ θαυμάσιον καὶ ἄρρητον ἐκπέμπουσα εὐωδίαν. Ὁ δὲ Ὅσιος Γεννάδιος μετὰ τὸ θαῦμα, πλήρης ἡμερῶν γενόμενος, ἐν εἰρήνῃ ἐτελειώθη.