ΦΙΛΗΤΟΣ ὁ Ἅγιος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ συναθλήσαντες Ἅγιοι Μάρτυρες Λυδία ἡ τούτου σύζυγος, Θεοπρέπιος καὶ Μακεδὼν τὰ τέκνα αὐτῶν, Ἀμφιλόχιος ὁ δοὺξ καὶ Κρονίδης ὁ Κομενταρήσιος ἔζων κατὰ τοὺς χρόνους Ἀδριανοῦ τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη ριζ’-ρλη’ (117-138). Ἦσαν δὲ οὗτοι Χριστιανοὶ κατὰ τὴν πίστιν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἐλάτρευον τὸν Θεόν. Συλληφθεὶς δὲ ὁ μακάριος Φιλητὸς μετὰ τῆς συζύγου του Λυδίας καὶ τῶν δύο τέκνων του Θεοπρεπίου καὶ Μακεδόνος ὡδηγήθη εἰς τὸν βασιλέα. Ὁ δὲ βασιλεύς, ἐπειδὴ δὲν ἠδυνήθη νὰ ἀντισταθῇ κατὰ τῆς σοφίας τοῦ Ἁγίου, ἀπέστειλεν αὐτὸν καὶ τὴν σύζυγόν του εἰς τὸν Ἀμφιλόχιον, ὅστις ἦτο δοὺξ τῆς Σλαβονίας [1], εὐθὺς δὲ ἐκεῖνος ἐκρέμασεν αὐτοὺς ἐπὶ ξύλου καὶ διέταξε νὰ κτυπῶσι τὰ σώματά των μὲ ξυλίνας σπάθας. Βλέπων τὴν ὑπομονὴν καὶ τὴν καρτερίαν αὐτῶν ὁ Κομεκαρήσιος Κρονίδης ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστόν, ὁμολογήσας δὲ τὴν πίστιν του ταύτην παρρησίᾳ ἐρρίφθη εὐθύς, μετὰ τῶν λοιπῶν, εἰς τὴν φυλακήν.

Κατὰ τὴν νύκτα λοιπὸν ἐκείνην, ἐνῷ οἱ Ἅγιοι ἔψαλλον καὶ προσηύχοντο, ἐφάνησαν οὐράνιοι Ἄγγελοι παραθαρρύνοντες καὶ ἐνδυναμώνοντες αὐτοὺς εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦ Μαρτυρίου, τὸ δὲ, πρωῒ ὡδηγήθησαν εἰς τὸν Ἀμφιλόχιον, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ εἶπε πρότερον πρὸς αὐτούς, «Πολλαὶ βάσανοι καὶ τιμωρίαι εἶναι ἡτοιμασμέναι διὰ σᾶς», ἔρριψε τοὺς Ἁγίους ἐντὸς λέβητος πλήρους ζέοντος ἐλαίου καὶ ρητίνης. Καί, ὢ τοῦ θαύματος! Παρευθὺς ὁ λέβης ἐψυχράνθη. Τότε, θαυμάσας ὁ δοὺξ Ἀμφιλόχιος διὰ τὸ γενόμενον θαῦμα, ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ εἰσῆλθε καὶ αὐτος ἐντὸς τοῦ λέβητος, λέγων· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, βοήθει μοι». Φωνὴ τότε θεϊκὴ ἠκούσθη ὑπ’ αὐτοῦ, λέγουσα· «Εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου καὶ ἀνάδηθι ἐδῶ εἰς ἐμέ».

Ταῦτα μαθὼν ὁ βασιλεύς, ἀνεχώρησεν ἐκ τῆς Ρώμης καὶ μετέβη εἰς τὴν Σλαβονίαν, ὀργῆς ἔμπλεως καὶ ἐκτοξεύων ἀπειλάς. Φθάσας λοιπὸν ἐκεῖ, προστάσσει νὰ καῇ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας λέβης πλήρης ἐλαίου καὶ ἐντὸς αὐτοῦ νὰ ριφθῶσιν καὶ οἱ ἓξ Ἅγιοι. Τούτου γενομένου ἐφυλάχθησαν ἅπαντες ἀβλαβεῖς ὑπὸ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Καταισχυνθεὶς λοιπὸν ὁ βασιλεὺς διὰ τὸ θαυμάσιον τοῦτο, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Ρώμην, οἱ δὲ Ἅγιοι προσευχηθέντες καὶ εὐχαριστήσαντες τῷ Θεῷ παρέδωκαν εἰς Αὐτὸν τὰς ψυχάς των καὶ ἔλαβον τοὺς στεφάνους τῆς ἀθλήσεως.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ