ΓΑΒΡΙΗΛ τοῦ πανιέρου καὶ θείου Ἀρχαγγέλου τὴν Σύναξιν ἐπιτελοῦμεν τῇ ἐπαύριον τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου διὰ τὴν κατὰ τὸ θεῖον καὶ ἄρρητον καὶ ὑπερφυὲς τοῦτο μυστήριον τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐνανθρωπήσεως ὑπούργησιν αὐτοῦ. Ἀπεστάλη δὲ ὑπὸ τοῦ φιλαγάθου Θεοῦ πρὸς τὴν Παρθένον Μαρίαν ὁ ἱλαρώτατος καὶ ἐπιεικέστατος καὶ θαυμάσιος Γαβριήλ, δι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγον, ἵνα μὴ δηλαδὴ ἐκφοβήσῃ την Παναγίαν Παρθένον, οὔτε νὰ ἐκπλήξῃ αὐτήν, ἀλλ’ ἵνα τὸ ἀπόρρητον παρ’ Ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις μυστήριον ἀποκαλύψῃ, μετὰ τῆς προσηκούσης εὐλαβείας καὶ δι’ εἰρηνικῆς καὶ γλυκυτάτης ὁμιλίας προσκομίσῃ εἰς αὐτὴν τὸ «Χαῖρε».
Ὁ πανένδοξος οὗτος Γαβριὴλ ἐμφανισθεὶς πάλαι ποτὲ καὶ εἰς τὸν Προφήτην Δανιὴλ ὑπέδειξεν εἰς αὐτὸν τὴν λύσιν τῶν φοβερῶν ἐκείνων ὀνείρων τοῦ Ναβουχοδονόσορος καὶ φιλανθρωπίᾳ Θεοῦ ἐβοήθησε καὶ καθωδήγησεν αὐτὸν εἰς ὅλας τὰς δυσκόλους περιστάσεις τὰς ὁποίας διῆλθεν. Ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν Προφήτην καὶ Ἀρχιερέα Ζαχαρίαν, θυμιῶντα ποτὲ τὸν Ναόν, ἐκόμισε τὰ χαρμόσυνα εὐαγγέλια, λέγων· «Μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι» (Λουκ. α’ 13). Ἐπειδὴ δὲ ὁ Ζαχαρίας ἐπέμεινεν ἀπιστῶν καὶ κωφεύων καὶ σιωπῶν εἰς τοὺς λόγους τοῦ θείου Ἀρχαγγέλου, ἐδέχθη παρ’ αὐτοῦ τὸ ἐπιτίμιον τῆς ἀπιστίας του καὶ ἔμεινεν ἄλαλος μέχρις οὗ ἡ Ἐλισάβετ ἔτεκε τὸν Πρόδρομον τῆς Χάριτος. Διότι καὶ τὰ ἄπειρα τῶν θείων Ἀγγέλων τάγματα, ὅταν πρόκειται νὰ ἀποσταλοῦν εἰς ἐκτέλεσιν διακονίας τινὸς δέχονται τὴν προσταγὴν παρὰ τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ διὰ θείων ἐμφάσεων καὶ ἐπιλάμψεων, αἵτινες ἠχοῦσιν εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν καὶ τὰς ὁποίας ἐμφάσεις οἱ ζωγράφοι ζωγραφίζουσιν ὡς ἑλικοειδεῖς τινας ταινίας ἐπὶ τῶν ὠτίων τῶν θείων Ἀρχαγγέλων. Διότι οὔτε οἱ θεῖοι Ἄγγελοι καὶ Ἀρχάγγελοι δύνανται νὰ ἴδουν κατ’ οὐδένα τρόπον τὸν Θεόν, ἂν καὶ οὗτοι εἶναι ἄϋλοι κατὰ τὴν φύσιν, εἶναι ὅμως περιγραπτοί, μόνος δὲ ὁ Θεὸς εἶναι ἀπερίγραπτος, ἀόρατος καὶ ἀψηλάφητος.
Διὰ τοῦτο λοιπὸν κατὰ τὴν σήμερον ἡμέραν ἑορτάζομεν τὸν ἱερὸν καὶ μέγαν ἄρχοντα τῶν Ἀγγέλων Γαβριὴλ ὡς Ταξιάρχην καὶ Ἀρχιστράτηγον καὶ ὑπουργὸν καὶ λειτουργὸν τῆς πρὸς ἡμᾶς συγκαταβάσεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ζῶντος εἰς τοὺς αἰῶνας.