ΟΙ ΟΣΙΟΙ οὗτοι Ἀββάδες, συναθροισθέντες ἐκ διαφόρων τόπων, ἡσύχαζον ἐν τῷ Μοναστηρίῳ τοῦ Ἁγίου Σάββα, ὑπηρετοῦντες τὸν Θεὸν μὲ ἐνάρετον πολιτείαν καὶ μὲ πολλὴν κακουχίαν καὶ ἄσκησιν.
Ὁ φθονερὸς ὅμως καὶ μισόκαλος διάβολος, ὁ πάντοτε φθονῶν τοὺς ἐναρέτους ἐκίνησε κατὰ τῶν Ὁσίων τούτων τοὺς ἀθέους Αἰθίοπας, τοὺς καλουμένους Μαύρους, οἱ ὁποῖοι, ἐλπίζοντες νὰ εὕρωσι χρήματα καὶ πλοῦτον, ἐπέδραμον κατὰ τοῦ Μοναστηρίου τοῦ Ἁγίου Σάββα. Ἐπειδὴ δὲ ἂν καὶ ἱκανῶς ἐρευνήσαντες δὲν εὗρον χρήματα, καθὼς ἤλπιζον, ἔρριψαν τὴν ὀργήν των, οἱ αἱμοβόροι, κατὰ τῶν ἐκεῖ Ἁγίων Πατέρων. Καὶ ἄλλους μὲν ἐξ αὐτῶν ἀπεκεφάλισαν, ἄλλους δὲ κατέκοψαν εἰς λεπτὰ τεμάχια, ἄλλους ἔσχισαν εἰς τὸ μέσον καὶ ἄλλους, ἀφοῦ ἐκέντησαν διὰ τοῦ ξίφους, ἔχυσαν τὰ αἵματα αὐτῶν εἰς τὴν γῆν. Οἱ δὲ Ὅσιοι, εὐχαριστοῦντες τὸν Θεόν, παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Αὐτοῦ καὶ ἀπέλαβον τὴν αἰώνιον καὶ μακαρίαν ζωὴν τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, διὰ τὴν ὁποίαν ὑπέμειναν καὶ τοὺς προτέρους ἀγῶνας τῆς ἀσκήσεως καὶ τὰς μετέπειτα βασάνους τοῦ Μαρτυρίου.