Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΓΕΩΡΓΙΟΥ τοῦ Νεοφανοῦς καὶ Θαυματουργοῦ, τοῦ ἐν Διϊπείῳ, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν οὗτος ἤκμαζε εἰς τὴν Ἀνατολὴν κατὰ τὰ μέσα τοῦ Ι’ αἰῶνος, ἐγκαταλείψας δὲ σύζυγον, τέκνα καὶ συγγενεῖς, ἐπροτίμησε τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδὸν τοῦ Κυρίου. Ἐνδυθεὶς λοιπὸν τὸ Μοναχικὸν Σχῆμα καὶ ἄρας ἐπὶ τῶν ὤμων τὸν ἐλαφρὸν ζυγὸν τοῦ Κυρίου, περιεπάτει εἰς διαφόρους πόλεις καὶ χώρας καὶ εἰς τὰς ἐρήμους, στερούμενος, θλιβόμενος καὶ κακουχούμενος. Ἀποκαλυφθέντος δὲ εἰς αὐτὸν παρὰ Θεοῦ τοῦ θανάτου του, ἦλθεν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐν τῷ πανσέπτῳ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τῷ εὑρισκομένῳ εἰς τόπον καλούμενον Διΐππειον, διατρίψας ἑπτὰ ἡμέρας, ἐκεῖ ἀνεπαύθη ὁ ἀοίδιμος ἐν Κυρίῳ.

Ἐλθόντες δὲ ὅπως ἐνταφιάσωσιν αὐτὸν Χριστιανοί τινες καὶ βλέποντες τὰ βαρύτατα σίδηρα, τὰ ὁποῖα ἐφόρει καὶ ὅτι ὁλόκληρον τὸ σῶμά του ἦτο καρφωμένον διὰ τῶν σιδήρων, ἐν μιᾷ φωνῇ ἔκραζον τὸ Κύριε, ἐλέησον. Κατασκευάσαντες δὲ θήκην μαρμαρίνην ἔθηκαν ἐν αὐτῇ τὸ ἱερὸν Λείψανον τοῦ μακαρίου καὶ ἐνεταφίασαν αὐτὸ εἰς τὸν Νάρθηκα τοῦ ρηφθέντος Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου. Ἔκτοτε ἀνέβλυζε τοῦτο ἰατρείας διαφόρων ἀσθενειῶν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως αὐτῷ προστρέχοντας, πολλοὶ δὲ μαρτυροῦσι διὰ ζώσης φωνῆς τὰ εἰς αὐτοὺς γενόμενα θαύματα παρὰ τοῦ Ὁσίου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν οὗτος ἤκμαζε εἰς τὴν Ἀνατολὴν κατὰ τὰ μέσα τοῦ Ι’ αἰῶνος, ἐγκαταλείψας δὲ σύζυγον, τέκνα καὶ συγγενεῖς, ἐπροτίμησε τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδὸν τοῦ Κυρίου. Ἐνδυθεὶς λοιπὸν τὸ Μοναχικὸν Σχῆμα καὶ ἄρας ἐπὶ τῶν ὤμων τὸν ἐλαφρὸν ζυγὸν τοῦ Κυρίου, περιεπάτει εἰς διαφόρους πόλεις καὶ χώρας καὶ εἰς τὰς ἐρήμους, στερούμενος, θλιβόμενος καὶ κακουχούμενος. Ἀποκαλυφθέντος δὲ εἰς αὐτὸν παρὰ Θεοῦ τοῦ θανάτου του, ἦλθεν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἐν τῷ πανσέπτῳ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τῷ εὑρισκομένῳ εἰς τόπον καλούμενον Διΐππειον, διατρίψας ἑπτὰ ἡμέρας, ἐκεῖ ἀνεπαύθη ὁ ἀοίδιμος ἐν Κυρίῳ.

Ἐλθόντες δὲ ὅπως ἐνταφιάσωσιν αὐτὸν Χριστιανοί τινες καὶ βλέποντες τὰ βαρύτατα σίδηρα, τὰ ὁποῖα ἐφόρει καὶ ὅτι ὁλόκληρον τὸ σῶμά του ἦτο καρφωμένον διὰ τῶν σιδήρων, ἐν μιᾷ φωνῇ ἔκραζον τὸ Κύριε, ἐλέησον. Κατασκευάσαντες δὲ θήκην μαρμαρίνην ἔθηκαν ἐν αὐτῇ τὸ ἱερὸν Λείψανον τοῦ μακαρίου καὶ ἐνεταφίασαν αὐτὸ εἰς τὸν Νάρθηκα τοῦ ρηφθέντος Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου. Ἔκτοτε ἀνέβλυζε τοῦτο ἰατρείας διαφόρων ἀσθενειῶν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως αὐτῷ προστρέχοντας, πολλοὶ δὲ μαρτυροῦσι διὰ ζώσης φωνῆς τὰ εἰς αὐτοὺς γενόμενα θαύματα παρὰ τοῦ Ὁσίου.

                  

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ