ΛΥΚΑΡΙΩΝ ὁ ἅγιος Μάρτυς κατήγετο ἐκ τῆς πόλεως τοῦ Ἑρμοῦ τῆς ἐν Αἰγύπτῳ. Συλληφθεὶς δὲ διὰ τὴν πρὸς τὸν Χριστὸν πίστιν αὐτοῦ ὡδηγήθη εἰς τὸ κριτήριον καὶ παρασταθεὶς πρὸ τοῦ ἄρχοντος ἐξηναγκάζετο νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν ἐπείσθη, ἐρρίφθη ἐντὸς σκοτεινῆς καὶ δυσώδους φυλακῆς. Μετά τινας ἡμέρας ἐξήγαγον αὐτὸν ἐκεῖθεν καὶ ἐξέσχισαν διὰ σιδήρων, καρφώσαντες κατόπιν ἐπὶ σταυροῦ καὶ πληγώσαντες ὅλα του τὰ μέλη. Μετὰ ταῦτα ἔδειραν τὸν ἅγιον Μάρτυρα καὶ ἐστρέβλωσαν καὶ κατέκαυσαν τὰς πλευράς του, τὸ δὲ στῆθος αὐτοῦ κατέκαυσαν διὰ πεπυρωμένων σιδηρῶν ράβδων. Κατόπιν ἔρριψαν αὐτὸν ἐντὸς ἀνημμένης καμίνου, ὅπου παραμείνας ὁ Ἅγιος ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, διεφυλάχθη ἀβλαβὴς ὑπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Μετὰ ταῦτα ἠνάγκασαν τὸν Ἅγιον νὰ πίῃ φαρμακερὰ ποτά, τὰ ὁποῖα ὅμως ἔμειναν ἀνενέργητα. Ὅθεν, ἕνεκα τοῦ τοιούτου θαύματος, προσείλκυσεν ὁ Μάρτυς εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ τὸν κατασκευάσαντα τὰ θανατηφόρα ἐκεῖνα δηλητήρια, ὅστις ἀπεκεφαλίσθη καὶ ἔλαβε παρὰ Κυρίου τὸν στέφανον τοῦ μαρτυρίου. Μετὰ ταῦτα κατέκοψαν τὰ νεῦρα τοῦ Μάρτυρος καὶ ἐβύθισαν αὐτὸν ἐντὸς ζέοντος λέβητος. Ὕστερον ἐξέδαρον τὸ δέρμα τῆς κεφαλῆς του καὶ τελευταῖον ἀπεκεφάλισαν αὐτόν. Οὕτως ἔλαβεν ὁ μακάριος τοῦ μαρτυρίου τὸν ἀμάραντον στέφανον.