ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ Προφήτης ἦτο υἱὸς Σαφὰτ ἀπὸ Ἀελμοὺθ ἐκ τῆς γῆς τοῦ Πατριάρχου Ρουβίμ· συνέβη δὲ εἰς τὸν Προφήτην τοῦτον ἓν παράδοξον θαῦμα· διότι ὅτε αὐτὸς ἐγεννήθη εἰς τὰ Γάλγαλα, ἡ χρυσῆ δάμαλις, ἡ ἐκεῖ προσκυνουμένη, ἐβόησε μὲ τόσον μεγάλην φωνήν, ὥστε ἠκούσθη εἰς τὴν Ἰερουσαλήμ. Ὁ δὲ Ἀρχιερεὺς θεωρήσας εἰς τὰς δύο πέτρας τὰς ἐν τῷ στήθει αὐτοῦ κρεμαμένας, ἀπὸ τὰς ὁποίας ἡ μία ὠνομάζετο Δήλωσις καὶ ἡ ἄλλη Ἀλήθεια, εἶπε τὸν λόγον τοῦτον. «Σήμερον ἐγεννήθη προφήτης εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὁ ὁποῖος θέλει κρημνίσει τὰ γλυπτὰ καὶ θέλει συντρίψει τὰ χωνευτὰ εἴδωλα». Ὅτε δὲ ὁ Προφήτης οὗτος Ἐλισσαῖος ἔφθασεν εἰς ἡλικίαν καὶ ἐχρίσθη προφήτης ὑπὸ τοῦ Ἠλιοῦ, πολλὰ θαυμάσια ἐποίησεν ὁ Θεὸς διὰ μέσου αὐτοῦ· ὅτε δὲ ἀπέθανεν ἐνεταφιάσθη εἰς τὴν Σεβαστούπολιν τὴν ἐν Σαμαρείᾳ εὑρισκομένην.

Οὗτος ὁ Προφήτης ἐπροφήτευσε περὶ τῆς Χριστοῦ παρουσίας καὶ ἰάτρευσε τὰ ὕδατα τῆς Ἱεριχώ, τὰ ὁποῖα ἔκαμνον ἀτέκνους τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ζῷα ὅπου ἔπινον ἐξ αὐτῶν, τὰ ἰάτρευσε δὲ ρίψας ἅλας εἰς αὐτὰ καὶ εἰπών· «Τάδε λέγει Κύριος ἰατρεύω τὰ νερὰ ταῦτα». Οὗτος ἀνέστησε καὶ δύο νεκρούς, ἕνα ὅτε ἦτο ἀκόμη ἐν ζωῇ, τὸν υἱὸν δηλαδὴ τῆς Σωμανίτιδος, καὶ ἄλλον μετὰ τὸν θάνατόν του. Οὗτος τὸν μὲν Νεεμὰν τὸν Σῦρον ἐκαθάρισεν ἀπὸ τὴν λέπραν, τὸν δὲ ὑπηρέτην του Γιεζῆν λεπρὸν ἐποίησε διὰ τὴν φιλαργυρίαν καὶ παρακοήν του. Οὗτος καὶ τὰ ρεῖθρα τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνου κτυπήσας μὲ τὴν μηλωτὴν τοῦ Ἠλιοῦ τὰ διεχώρισε καὶ τὰ διαπέρασε καὶ πολλὰ ἄλλα ἐποίησε θαύματα, Τελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις εἰς τὸν ἁγιώτατον καὶ προφητικόν του Ναόν [1].

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ