ΜΑΡΚΟΣ καὶ ΜΩΚΙΑΝΟΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, ἀναγκασθέντες ὑπὸ τοῦ ἐπάρχου Μαξίμου νὰ θυσιάσωσιν εἰς τὰ εἴδωλα καὶ μὴ πεισθέντες, ἀλλὰ παρρησίᾳ ὁμολογήσαντες τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἀπεκεφαλίσθησαν. Καὶ ὅταν μὲν ὁ Ἅγιος Μωκιανὸς ἀπήγετο εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης ἠκολούθει αὐτῷ ἡ γυνὴ καὶ τὰ τέκνα του κλαίοντα, ὁ δὲ Ἅγιος συνεβούλευσεν αὐτὰ νὰ σιωπῶσι καὶ νὰ μὴ κλαίωσιν. Ὅταν δὲ ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ἀπεκεφαλίσθη, παρίστατο καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, ἥτις χαίρουσα ἔλαβεν εἰς τὰς χεῖράς της τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὡς πολύτιμον θησαυρόν. Οὕτως ἀπῆλθον ἀμφότεροι οἱ γενναῖοι τοῖ Χριστοῦ ἀθληταὶ νικηφόροι εἰς τὰ οὐράνια.