ΘΕΟΔΟΤΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΗ καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς Ἅγιοι Μάρτυρες, ἐπειδὴ ἐπίστευον εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ὡμολόγουν Αὐτόν, συνελήφθησαν ὑπὸ τοῦ βασιλέως Τραϊανοῦ ἐν ἔτει ϟη’ (98), ὑπὸ τοῦ ὁποίου ἐξηναγκάζοντο νὰ ἀρνηθῶσι τὴν εὐσέβειαν καὶ νὰ θυσιάσωσιν εἰς τὰ εἴδωλα. Ὅμως μὴ πεισθέντες ὑπεβλήθησαν εἰς διαφόρους τιμωρίας, κατόπιν δὲ ἐνεκλείσθησαν εἰς τὴν ἰδίαν φυλακήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο ἐγκάθειρκτος καὶ ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ὑάκινθος ὁ Κουβικουλάριος, παρὰ τοῦ ὁποίου καὶ ἐστηρίχθησαν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ.
Ἀφοῦ δὲ ἐτελειώθη ὁ Ἅγιος Ὑάκινθος καὶ ἔλαβε τὸν στέφανον τοῦ μαρτυρίου, τότε ἐξήγαγον τοὺς Ἁγίους ἐκ τῆς φυλακῆς καὶ ἐβίαζον αὐτοὺς νὰ φάγωσιν ἐκ τῶν σφαγίων τῆς θυσίας. Ὅμως οἱ καρτερόψυχοι ὄχι μόνον δὲν ἐπείσθησαν, ἀλλὰ μᾶλλον ἤλεγχον τὴν θρησκείαν τῶν εἰδώλων. Ὅθεν, διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην, κρεμάσαντες αὐτοὺς ἐπὶ ξύλων καὶ ξεσχίσαντες, κατεβίβασαν κατόπιν καὶ ἀπέκοψαν τὰς τιμίας αὐτῶν κεφαλάς, οὕτω δὲ ἀπῆλθον νικηφόροι εἰς τὰ οὐράνια. Τὰ δὲ τίμια αὐτῶν λείψανα ἐνεταφίασαν ἐντίμως Χριστιανοί τινες εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον ἔνθα καὶ ἐμαρτύρησαν.