ΕΡΜΟΛΑΟΣ ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες Ἕρμιππος καὶ Ἑρμοκράτης ἦσαν ἱερεῖς ἐκ τοῦ κλήρου τῆς ἐν Νικομηδείᾳ Ἐκκλησίας, ὑπολειφθέντες ἐκ τῶν εἴκοσι χιλιάδων, οἵτινες ἐκάησαν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὑπὸ τοῦ τυράννου Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει τδ’ (304), ἐκρύπτοντο δὲ εἴς τινα οἰκίαν. Ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἅγιος Παντελεήμων ἐδιδάχθη τὴν πίστιν τῶν Χριστιανῶν, συλληφθεὶς δὲ καὶ ἐρωτηθεὶς ὑπὸ τοῦ Μαξιμιανοῦ, ποῖος ἐδίδαξεν αὐτόν, ἀπεκρίθη γυμνὴν καὶ καθαρὰν τὴν ἀλήθειαν, εἰπὼν ὅτι ἐδιδάχθη αὐτὴν παρὰ τοῦ Ἱερέως Ἑρμολάου. Διὰ τοῦτο ἔστειλε παρευθὺς ὁ βασιλεὺς καὶ ἔφεραν τὸν Ἑρμόλαον καὶ μετ’ αὐτοῦ τὸν Ἕρμιππον καὶ τὸν Ἑρμοκράτην εἰς τὸ κριτήριον. Ἐρωτηθέντες λοιπὸν οἱ Ἅγιοι, ὡμολόγησαν μὲν παρρησίᾳ ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεὸς ἀληθινός, ἐμυκτήρισαν δὲ τὰ εἴδωλα καὶ ὅλους τοὺς σεβομένους αὐτά, διὸ καὶ οἱ τρεῖς ἀπεκεφαλίσθησαν καὶ ἀνέβησαν στεφανηφόροι εἰς τὰ οὐράνια.