ΟΛΥΜΠΙΑΣ ἡ Ἁγία καὶ μακαρία διάκονος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου καὶ Ἀρκαδίου τοῦ υἱοῦ του, ἐν ἔτει τϟε’ (395), θυγάτηρ μὲν Σεκούνδου τοῦ ἀπὸ Κομήτων, ἐγγονὴ δὲ Ἀβλαβίου τοῦ ἐπάρχου, καὶ νύμφη πρὸς ὀλίγον Νευριδίου τοῦ ἀπὸ ἐπάρχων, ἄγαμος ὅμως, διότι, ἀποθανόντος τοῦ ταύτης νυμφίου ἐν ᾧ ἦτο ἀκόμη παρθένος, ἔμεινεν ἐν ταὐτῷ παρθένος καὶ χήρα, καὶ διῆγε τὴν ζωήν της μὲ νηστείας καὶ προσευχὰς καὶ μὲ ἐλεημοσύνας πρὸς τοὺς πτωχούς, ὅλην τὴν περιουσίαν της δαπανήσασα ἡ μακαρία εἰς βοήθειαν τῶν τοῦ Θεοῦ Ἀρχιερέων. Αὕτη καὶ τὸν μακάριον Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον διαφορετικῷ τῷ τρόπῳ ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἐτίμησεν· ὅθεν καὶ πρὸς αὐτὴν ὁ θεῖος Χρυσόστομος ἔστειλε τὰς πολλὰς ἐκείνας καὶ μελιρρύτους ἐπιστολάς. Εἰς τὸ τέλος δὲ τῆς ζωῆς της ἐκοσμήθη ἡ Ὁσία αὕτη καὶ μὲ τὸν στέφανον τῆς ὁμολογίας, καταδικασθεῖσα ὑπὲρ τῆς ἀληθείας εἰς ἄδικον ἐξορίαν, ὅπου ἐτελειώθη ἡ τρισολβία καὶ ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.