Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου ΙΕΖΕΚΙΗΛ.

ΕΙΚΟΝΑ
Θαυμάσιον ψηφιδωτὸν ΙΓʹ αἰῶνος, ἐν τῷ βυζαντινῷ
Ἱερῷ Ναῷ Παρηγορητίσσης, εἰς Ἅρταν.

ΙΕΖΕΚΙΗΛ ὁ Προφήτης ἦτο υἱὸς Βουζεί, ἐκ τῆς γῆς τοῦ Ἀριρὰ τῆς ἱερατικῆς, προφητεύσας πλέον τῶν εἴκοσι δύο (595-572 π.Χ.) ἐτῶν. Αἰχμαλωτισθέντων δὲ τῶν Ἑβραίων ὑπὸ τοῦ Ναβουχοδονόσορος καὶ ὁδηγηθέντων εἰς τὴν Βαβυλῶνα, ὡδηγήθη καὶ αὐτὸς μετ’ αὐτῶν. Κατὰ δὲ τὸ πέμπτον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας ταύτης ἤρχισε νὰ προφητεύῃ. Ἀφοῦ δὲ προεφήτευσε πολλὰς προφητείας εἰς τὸν λαὸν τῶν Ἰουδαίων, ἔδωκε καὶ τοῦτο τὸ παράδοξον σημεῖον, ὅτι προσέχοντες εἰς τὸν ποταμὸν τῆς Βαβυλῶνος τὸν καλούμενον Χοβάρ, ὅταν μὲν ἴδωσιν αὐτὸν ξηραινόμενον νὰ ἐλπίζωσιν ὅτι θὰ ἐπέλθῃ κατὰ τῆς Βαβυλῶνος τὸ δρέπανον τῆς ἐρημώσεως, ὅταν δὲ τὸν ἴδωσιν αὐξάνοντα τότε νὰ ἐλπίζωσιν ὅτι θὰ ἐπανέλθωσιν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ.

Συναθροισθέντων δέ ποτε περὶ αὐτὸν πολλῶν Ἑβραίων, φοβηθέντων μὴ οἱ Βαβυλώνιοι ἐξαναστῶσι κατ’ αὐτῶν καὶ τοὺς φονεύσωσιν, ὁ Προφήτης ἐσταμάτησε τὴν ροὴν τοῦ ποταμοῦ, διελθόντες δὲ οἱ Ἑβραῖοι ἐλυτρώθησαν· οἱ δὲ Βαβυλώνιοι, τολμήσαντες νὰ καταδιώξωσιν αὐτούς, εἰς αὐτὸν κατεποντίσθησαν. Οὗτος διὰ προσευχῆς ἐχάρισέ ποτε εἰς τοὺς πεινῶντας Ἑβραίους πλουσίαν τροφὴν ἐξ ἰχθύων, εἰς δὲ λιποθυμοῦντας τινὰς ζωὴν καὶ παρηγορίαν· οὗτος, ἐνῷ οἱ ἐθνικοὶ ἔβλαπτόν ποτε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, παρουσιάσθη εἰς τοὺς ἀρχηγούς των, ποιήσας δὲ ἔμπροσθεν αὐτῶν θαύματα, τοὺς ἐφόβισε καὶ οὕτως ἔπαυσαν βλάπτοντες τὸν Ἰσραήλ. Κραυγαζόντων δὲ τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὅτι ἀπώλετο πλέον πᾶσα ἐλπὶς περὶ ἐλευθερίας, ὁ Προφήτης οὗτος διὰ τοῦ θαύματος τῶν νεκρῶν ὀστέων, τὰ ὁποῖα εἶδεν ἐν ὀπτασίᾳ ἔπεισεν αὐτοὺς ὅτι ὑπάρχει ἐλπὶς ἐλευθερίας διὰ τὸν Ἰσραήλ.

Οὗτος εἶδε τὸν τόπον τοῦ ναοῦ, καθὼς τὸν εἶδε καὶ ὁ Μωϋσῆς, εἶπε δὲ ὅτι πάλιν θέλει κτισθῆ, καθὼς εἶπε τοῦτο καὶ ὁ Δανιήλ. Οὗτος ἐτιμώρησεν εἰς τὴν Βαβυλῶνα τὴν φυλὴν τοῦ Γάδ, ἐπειδὴ αὐτὴ ἐφέρετο μὲν ἀσεβῶς πρὸς τὸν Κύριον, ἐνομίζετο δὲ ὅτι φυλάττει τὸν νόμον Κυρίου. Πῶς δὲ ἐτιμώρησεν αὐτούς; ἔκαμε νὰ θανατώσωσιν οἱ ὄφεις τὰ βρέφη καὶ κτήνη αὐτῶν, προεῖπε δὲ ὅτι δι’ αὐτοὺς δὲν θέλει ἐπιστρέψει ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ θὰ μένωσιν ὑπὸ τοὺς Μήδους, ἕως οὗ ἀφήσωσι τὴν πλάνην καὶ κακίαν των. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ φυλὴ αὕτη τοῦ Γάδ, μὴ ἀνεχομένη ταῦτα, ἐθανάτωσε τὸν μακάριον τοῦτον Προφήτην, ὡς ἐναντιούμενον καθ’ ἑκάστην καὶ ἐλέγχοντα αὐτήν, προσκυνοῦσαν τὰ εἴδωλα.


Ὑποσημειώσεις

[1] Εἰς τὸν Ἅγιον τοῦτον Ἀκολουθίαν πανηγυρικὴν ἐποίησεν ὁ πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.