ΜΑΚΡΙΝΑ ἡ ὁσιωτάτη μήτηρ ἡμῶν ἦτο μεγαλυτέρα ἀδελφὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, κεκοσμημένη δὲ οὖσα μὲ σωματικὸν κάλλος καὶ μὲ γνώμην ἀγαθήν, ἠρραβωνίσθη, πρὶν ἢ δὲ τελεσθῇ ὁ γάμος της ἀπέθανεν ὁ ταύτην ἀρραβωνισθείς, ἐνῷ εἰσέπραττε τοὺς δημοσίους φόρους· ἡ δὲ μακαρία Μακρῖνα, καίτοι ἐζήτουν αὐτὴν ἄλλοι πολλοὶ εἰς γάμου κοινωνίαν, ὅμως δὲν ἠθέλησεν, ἀλλὰ προετίμησε μᾶλλον τὴν χηρείαν καὶ τὰ τῆς χηρείας δεινὰ ἢ νὰ δοκιμάσῃ τὰς τοῦ γάμου τέρψεις καὶ ἡδονάς. Ὅθεν ἀποσπασθεῖσα πάσης κοσμικῆς συναναστροφῆς διέμενε μετὰ τῆς μητρός της καὶ κατεγίνετο εἰς τὴν ἀνάγνωσιν καὶ μελέτην τῶν θείων Γραφῶν· πρωτότοκος δὲ οὖσα, καὶ ἐπέχουσα θέσιν δευτέρας μητρὸς ἐπὶ τῶν ἐννέα ἄλλων ἀδελφῶν της, ἀνέτρεφε καὶ ἐπαίδευεν αὐτούς. Ὁσίως λοιπὸν καὶ ἀσκητικῶς διανύσασα τὴν ζωήν της καὶ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ της θείου Γρηγορίου τοῦ Νύσσης συμφιλοσοφήσασα περὶ ψυχῆς εἰς αὐτὰς τὰς τελευταίας της ἀναπνοάς, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.