ΥΑΚΙΝΘΟΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ἦτο υἱὸς εὐσεβῶν γονέων, Θεοκλήτου καὶ Θεονίλλης καλουμένων, ἀκμάσας κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Ἐπισκόπου Ἡρακλείδου, ὅστις ἐπεσκόπευεν εἰς τὴν παράλιον Ἀμάστριδα τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ· ἔλαβε δὲ τὸ ὄνομα Ὑάκινθος ἐξ ἐπιφανείας θείου Ἀγγέλου. Τριετὴς γενόμενος ἀνέστησε νεκρὸν παιδίον διὰ τῆς ἐπικλήσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· καθ’ ὅσον δὲ ηὔξανεν ὁ Ἅγιος κατὰ τὴν ἡλικίαν τοῦ σώματος, συνηύξανε καὶ κατὰ τὴν πνευματικὴν ἡλικίαν τῆς ἀρετῆς, πολλὰ θαύματα ποιήσας ὁ μακάριος ἄχρι γήρατος. Βλέπων δὲ τοὺς εἰδωλολάτρας Ἕλληνας προσκυνοῦντας δένδρον πτελέας, τὸ ὁποῖον ἦτο τετρυπημένον καὶ κοῖλον ἀπὸ τὴν πολυκαιρίαν, ζήλῳ θείῳ κινηθεὶς ὁ ἀοίδιμος, ἦλθε καὶ ἔκοψεν αὐτό.
Συλληφθεὶς ὅθεν προσήχθη εἰς τὸν ἡγεμόνα Καστρίνσιον ὀνόματι καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας τῆς πόλεως, ἀφοῦ δὲ ἐδάρη ἀνηλεῶς ἐξερρίζωσαν τοὺς ὀδόντας του. Μετὰ ταῦτα δέσαντες αὐτὸν μὲ σχοινία τὸν ἔσυραν ἔξω τῆς πόλεως, καὶ τὸν ἐπλήγωσαν μὲ ὀξεῖς καλάμους. Ὕστερον ἔρριψαν αὐτὸν εἰς τὴν φυλακὴν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὴν ἁγίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ. Λέγεται δὲ ὅτι εἰς τὴν μνήμην τοῦ Ἁγίου τούτου γίνεται τὸ ἑξῆς θαυμάσιον· ὁ τάφος τοῦ Ἁγίου εἶναι ὑποκάτω εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐντὸς αὐτοῦ εὑρίσκεται τὸ τίμιον λείψανον· ὅταν δὲ ἐκεῖ συναχθῶσιν οἱ Χριστιανοὶ τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς του καὶ ἀρχίσωσι τὴν ψαλμῳδίαν, ἀναβρύει τότε κάτωθεν τοῦ τάφου χῶμα, τὸ ὁποῖον λαμβάνων ὁ Ἐπίσκοπος ἐντὸς ἀγγείου ἱεροῦ διανέμει εἰς τοὺς Χριστιανούς, καὶ δι’ αὐτοῦ ἰατρεύονται τὰ πάθη τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος.