Ἡ μνήμη αὕτη τῶν Ἁγίων Πατέρων τελεῖται ἐν τῇ Κυριακῇ ἥτις θέλει τύχει ἀπὸ τῆς παρούσης 13ης ἕως 19ης Ἰουλίου.

Σημειοῦμεν ἐνταῦθα, ὅτι συγκεχυμένα καὶ ἀνάρμοστα εἶναι τὰ περὶ τῆς παρούσης Κυριακῆς τῶν Πατέρων ἀναφερόμενα εἰς τοὺς παλαιοὺς Συναξαριστὰς καὶ τὰ Μηναῖα. Διότι ἀλλοῦ μὲν λέγεται, ὅτι ἐν αὐτῇ ἑορτάζομεν τὴν μνήμην τῶν ἓξ πρώτων Συνόδων, ἀλλοῦ ἀναφέρεται μόνη ἡ τετάρτη Σύνοδος, ἐν δὲ τῷ Κανόνι τῷ ὑπὸ τοῦ Φιλοθέου συντεθέντι, τῷ ἐν τῷ Μηναίῳ κατακεχωρημένῳ, ἀναφέρονται δύο μόνον Σύνοδοι, ἡ τετάρτη καὶ ἡ ἕκτη, αἱ κατὰ Μονοφυσιτῶν καὶ Μονοθελητῶν. Ἐδῶ ἔπρεπε νὰ ψάλλωνται τὰ τροπάρια τοῦ ἑσπερινοῦ, τὰ ψαλλόμενα ἐν τῇ Κυριακῇ τῇ τυχούσῃ μετὰ τὴν ἑνδεκάτην τοῦ Ὀκτωβρίου, ὧν τὸ πρῶτον λέγει: «Τὰς ἑπτὰ Συνόδους τὰς τῶν Πατέρων, κατὰ διαφόρους καιροὺς συστάσας, ἐμφρόνως συνήγαγεν, ἑνὶ Κανόνι τῷδε, μάλα καλῶς ὁ Πατριάρχης Γερμανὸς ὁ νέος», καὶ ὄχι τὰ εἰς τὰς δύο μόνον Συνόδους ἀναφερόμενα.

Διότι ἀνάρμοστον εἶναι νὰ ψάλλωνται τὰ τροπάρια τῶν ἑπτὰ Συνόδων, ἐν τῷ ἑσπερινῷ μετὰ τὴν 11ην τοῦ Ὀκτωβρίου, ὅτε μία μόνη Σύνοδος ἑορτάζεται, ἡ ἑβδόμη, ἁρμοδιώτερον δὲ εἶναι νὰ ψάλλωνται τώρα, ὅτε πρέπει νὰ ἑορτάζωνται καὶ αἱ ἑπτὰ καθὼς καὶ τὰ ρηθέντα τροπάρια περὶ ὅλων ὁμοῦ τῶν ἑπτὰ Συνόδων διαλαμβάνουσιν. Οὔτε δὲ ἐδῶ μὲν νὰ ἑορτάζωνται αἱ ἓξ Σύνοδοι, ἡ δὲ ἑβδόμη Σύνοδος κεχωρισμένως. Διότι δὲν εἶναι ὀρθὸν αὕτη μόνη νὰ χωρίζηται ἀπὸ τὴν συνάθροισιν καὶ ἑταιρίαν τῶν φίλων αὐτῇ Συνόδων ὡς συμβαίνει εἰς τοὺς παλαιοὺς Συναξαριστάς.

Ὁμοίως ἔπρεπε νὰ ψάλληται ἐν τῷ ὄρθρῳ καὶ ὁ ὑπὸ τοῦ πρώτου τροπαρίου τοῦ ἑσπερινοῦ ἀναφερόμενος θαυμαστὸς ἐκεῖνος Κανὼν τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ τοῦ νέου, ὁ ὁποῖος περιέχει τὰς ὑποθέσεις ὅλων τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καθὼς αὐτὸς ψάλλεται κατὰ τὴν παροῦσαν Κυριακὴν εἰς τὰ εὐαγῆ Μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὐχὶ δὲ νὰ ψάλληται ὁ ὑπὸ τοῦ Φιλοθέου συντεθεὶς Κανών, ὁ τὰς ὑποθέσεις δύο μόνον Συνόδων ἀναφέρων.

Ταῦτα λέγει ὁ Ὅσιος Νικόδημος, προσθέτει δὲ ὅτι ἐπειδὴ ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Συναξαριστοῦ του ὑπόσχεται νὰ ρυθμίσῃ τὰ ἄτακτα, ἀφῄρεσε τὸ ἐνταῦθα τεθειμένον εἰς τοὺς παλαιοὺς Συναξαριστὰς Συναξάριον τῆς Οἰκουμενικῆς τετάρτης Συνόδου, τοῦτο μὲν διότι αὐτὸ περιττῶς ἐδῶ ἐγράφετο, καθότι ἐγράφη κατὰ τὴν 11ην τοῦ παρόντος μηνός, ὅτε τὸν Τόμον τῆς αὐτῆς Συνόδου ἐκράτυνεν ἡ Ἁγία Εὐφημία, τοῦτο δὲ διότι ἦτο πάντῃ ἀνάρμοστον εἰς τὴν ὑπόθεσιν τῶν ἁγίων καὶ Οἰκουμενικῶν ἓξ Συνόδων, τὰς ὁποίας ἀνέφερεν ὁ παλαιὸς Συναξαριστής. Τούτων οὕτως ἐχόντων προσεθέσαμεν ἐνταῦθα καὶ τὴν ἑβδόμην Σύνοδον.

Σημείωσαι δέ, ὅτι ἡ μὲν ἁγία Οἰκουμενικὴ πρώτη Σύνοδος ἑορτάζεται ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν Κυριακὴν τὴν μετὰ τὴν Ἀνάληψιν, ἡ δευτέρα κατὰ τὴν εἰκοστὴν δευτέραν Μαΐου, ἡ τρίτη κατὰ τὴν ἐνάτην τοῦ Σεπτεμβρίου, ἡ τετάρτη κατὰ τὴν ἑνδεκάτην τοῦ παρόντος ὡς εἴπομεν, ἡ πέμπτη κατὰ τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ παρόντος, ἡ ἔκτη κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ Σεπτεμβρίου καὶ ἡ ἑβδόμη κατὰ τὴν ἑνδεκάτην Ὀκτωβρίου.