ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ ὁ Μάρτυς ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Οὐαλεριανοῦ ἐν ἔτει σνε’ (255), στρατιώτης τὴν τάξιν, ἐκ τῆς πόλεως τῆς Ἀρμενίας Μελιτηνῆς, ὁ ὁποῖος καὶ πρῶτος ἐμαρτύρησεν εἰς τὴν πόλιν αὐτήν. Ἐπειδὴ δηλαδὴ ἐξεδόθη νόμος ἀσεβής, ὁ ὁποῖος προσέτασσε νὰ ἀρνῶνται οἱ Χριστιανοὶ τὸν Χριστόν, ὅσοι δὲ δὲν πείθονται νὰ λαμβάνωσι ζημίαν τὸν θάνατον, τούτου χάριν ὁ τοῦ Χριστοῦ ἀθλητὴς Πολύευκτος, χωρὶς νὰ δειλιάσῃ τελείως, ἐκήρυξε παρρησίᾳ τὸν Χριστόν, καὶ μὲ τὸ πολὺ θάρρος καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν του συνέτριψε τὰ εἴδωλα τὰ παρὰ τῶν εἰδωλολατρῶν λατρευόμενα. Ἂν δὲ καὶ ὁ πενθερός του συνεβούλευεν αὐτὸν νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν, καὶ ἡ γυνή του ἐθρήνει καὶ ὠλοφύρετο δι’ αὐτόν, ὅμως ἐκεῖνος ὁ καρτερόψυχος οὔτε εἰς τὰς συμβουλὰς τοῦ πενθεροῦ του ἐπείσθη, οὔτε εἰς τοὺς θρήνους τῆς γυναικός του συνεκινήθη. Ἐφύλαττε δὲ βεβαίας τὰς συμφωνίας καὶ ὑποσχέσεις, τὰς ὁποίας ἔδωκεν εἰς τὸν Ἅγιον Μάρτυρα Νέαρχον, φίλον του, ὅστις ἐφοβεῖτο καὶ ὑπώπτευε μὴ ἐκκλίνη ἀπὸ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ. Ὅθεν μείνας στερεὸς καὶ ἀμετασάλευτος ἐν τῇ ὁμολογίᾳ τῆς πίστεως ἔλαβε τὸν διὰ ξίφους θάνατον καὶ οὕτως ὁ μακάριος ἀνῆλθεν εἰς τὰ οὐράνια. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτοῦ σύναξις εἰς τὸν μαρτυρικὸν καὶ ἁγιώτατον αὐτοῦ Ναόν.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ