Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ΠΑΛΛΑΔΙΟΥ.

ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ ὁ μακάριος πατὴρ ἡμῶν ἔκτισεν ἓν κελλίον εἰς ἓν βουνόν, τὸ ὁποῖον ἐπλησίαζεν εἰς ἓν χωρίον, ὀνομαζόμενον Ἵμμαι (καθὼς λέγει ὁ Θεοδώρητος, ὁ τὸν βίον αὐτοῦ τοῦ Ὁσίου συγγράψας). Εἰς τοῦτο λοιπὸν τὸ κελλίον κλεισθεὶς ὁ Ὅσιος καὶ ἀποκτήσας ἀγρυπνίαν, νηστείαν καὶ παντοτεινὴν προσευχήν, ἠξιώθη παρὰ Θεοῦ τὴν τῶν θαυμάτων χάριν· διότι, ἔμπορός τις, ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ πολλὰ χρήματα, περιεπάτει τὴν νύκτα εἰς τὴν ὁδόν· ἄλλος δὲ ἰδὼν αὐτὸν καὶ νοήσας ὅτι ἔχει χρήματα, ἐνήδρευσε καὶ ἐφόνευσεν αὐτόν. Ἔπειτα παίρνων αὐτὸν τὸν ἔφερε καὶ τὸν ἔρριψεν εἰς τὴν θύραν τοῦ κελλίου τοῦ Ὁσίου. Ὅτε δὲ ἔγινεν ἡμέρα καὶ ἐφανερώθη ὁ φονευθείς, τότε ὅλοι τρέξαντες καὶ θραύσαντες τὴν θύραν τοῦ κελλίου του, κατεδίκαζον ὡς φονέα τὸν Ὅσιον. Ἐνῷ λοιπὸν ὅλοι περιεκύκλωσαν αὐτόν, προσηυχήθη ὁ Ὅσιος καὶ ἀνέστησε τὸν νεκρόν. Ὁ δὲ νεκρὸς ἀναστηθεὶς ἐφανέρωσε τὸν ἀληθῆ φονέα καὶ ὅτι ὁ Ὅσιος δὲν ἐνείχετο εἰς τὸν φόνον [1]. Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο τὸ θαῦμα ἐποίησεν ὁ Ὅσιος, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πάμπολλα, περισσότερον ὅμως ἐθαυμαστώθη ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς του. Οὕτω λοιπὸν διανύσας τὴν ζωήν του καὶ ἀξιομνημόνευτα συγγράμματα ἀφήσας εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, πρὸς ὠφέλειαν τῶν ἀναγιγνωσκόντων, ἐν εἰρήνῃ πρὸς Κύριον μεταέβηκε [2].

               

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

   

Ὑποσημειώσεις

[1] Προσθέτει ἐνταῦθα ὁ Θεοδώρητος ὅτι, ἀφοῦ ὁ ἀναστηθεὶς ἔδειξε μὲ τὸ δάκτυλόν του τὸν φονέα, συνέλαβον αὐτὸν καὶ ἐκδύσαντες εὗρον ἐπάνω του τὴν μάχαιραν, ἥτις ἦτο ἀκόμη αἱματωμένη. Ὁμοίως δὲ εὗρον καὶ τὰ χρήματα τοῦ φονευθέντος, τὰ ὁποῖα ἔγιναν αἰτία τοῦ φόνου.

[2] Περὶ τοῦ Ὁσίου τούτου Παλλαδίου λέγουσί τινες, ὅτι εἶναι ἐκεῖνος ὅστις ἔγινεν Ἐπίσκοπος Ἑλενουπόλεως καὶ ἤκμασεν ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου ἐν ἔτει τπ’ (380). Λέγουσιν ἐπίσης ὅτι ὁ Παλλάδιος οὗτος λέγεται καὶ Ἡρακλείδης καὶ ἔγινε καὶ Ἐπίσκοπος Καππαδοκίας, καὶ ὅτι οὗτος εἶναι ἐκεῖνος ὅστις συνέγραψε τοὺς Βίους τῶν Ὁσίων, οἵτινες εὑρίσκονται εἰς τὸ Λαυσαϊκόν. Συμπεραίνουσι δὲ τοῦτο, διότι καὶ ὁ Παλλάδιος ἔγραψε πρὸς Λαῦσον τὸν Πραιπόσιτον, πρὸς ὃν ἔγραψε καὶ ὁ Ἡρακλείδης. Κατ’ ἄλλους ὅμως, ἄλλος εἶναι ὁ Παλλάδιος ἀπὸ τὸν Ἡρακλείδην καὶ ὁ Παλλάδιος ὁ Ἑλενουπόλεως ἄλλος εἶναι ἀπὸ τὸν Παλλάδιον τοῦτον, καθότι ὁ συγγράψας τὸν Βίον αὐτοῦ Θεοδώρητος δὲν γράφει ὅτι ἔγινεν Ἐπίσκοπος. Φέρεται δὲ καὶ εἰς Παλλάδιος ἐν τῷ «Παραδείσῳ τῶν Πατέρων», ἔχων διάφορα ἀποφθέγματα.