ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ὁ θεῖος οὗτος πατὴρ ἦτο κατὰ σάρκα πατὴρ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὡς φαίνεται δὲ ἐν τῷ ἐπιταφίῳ λόγῳ τον ὁποῖον ὁ Θεολόγος Γρηγόριος ἔπλεξεν εἰς τὸν πατέρα αὐτοῦ, τὸν Γρηγόριον τοῦτον, Ἐπίσκοπον Ναζιανζοῦ, παρουσίᾳ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὁ Ἅγιος οὗτος Γρηγόριος πρότερον μὲν ἠκολούθει τὴν αἵρεσιν τὴν λεγομένην τῶν Ὑψισταρίων, μᾶλλον δὲ ταπεινῶν. Διότι ἡ αἵρεσις αὕτη ἦτο σύμμικτος ἐκ τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης καὶ τῆς νομικῆς λατρείας, ἐπειδὴ οἱ τῆς αἱρέσεως ταύτης ὀπαδοὶ ἀπεστρέφοντο μὲν τὰ εἴδωλα καὶ τὰς θυσίας, ἐτίμων δὲ τὸ πῦρ καὶ τοὺς λύχνους, ὅπερ ἦτο ἴδιον τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης. Ὁμοίως ἠτίμαζον μὲν αὐτοὶ καὶ ἀπέρριπτον τὴν περιτομήν, ἐτίμων ὅμως τὸ Σάββατον, ὅπερ ἦτο ἴδιον τῆς νομικῆς λατρείας. Κατόπιν ὅμως ὁ ἐκ τοιαύτης ρίζης καταγόμενος Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζοῦ ἐγένετο μέγας καὶ πολὺς τῆς εὐσεβείας ὑπέρμαχος, καὶ ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ πλήρης ἡμερῶν γενόμενος ὡς κατὰ πλάτος διηγεῖται εἰς τὸν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ ἐπιτάφιον λόγον ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.