Ἔργον 18ου αἰῶνος.
ΑΒΒΑΔΕΣ οἱ ἐν Σινᾷ. Οὗτοι οἱ Ὅσιοι, ἀγαπήσαντες τὴν ἀσκητικὴν ζωήν, ἀφῆκαν ὅλα τὰ τοῦ κόσμου καὶ κατῴκησαν εἰς τὴν ἔρημον. Μετὰ τούτων ἦτο καὶ ὁ Ὅσιος Νεῖλος, ὁ πρῴην ἔπαρχος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅστις διὰ τῆς ἰσχύος τῶν λόγων του καὶ τῇ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χάριτι συνέγραψε κάλλιστα καὶ ὠφελιμώτατα συγγράμματα, τὰ ὁποῖα παρακινοῦσι μὲν τοὺς ἀνθρώπους πρὸς ἄσκησιν, διηγοῦνται δὲ ἄριστα τὴν ζωήν, ὡς καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὸν φόνον τῶν Ἁγίων τούτων Πατέρων· διότι ἐλθόντες εἰς τὸ Σίναιον ὄρος οἱ βάρβαροι, οἱ καλούμενοι Βλέμμυες (οἱ ὁποῖοι ἔζων ὡς ἄγρια ζῷα εἰς τὴν ἔρημον, ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου μέχρι τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης), ἐφόνευσαν ἀσπλάγχνως τοὺς Ὁσίους τούτους.
Πρὸ πολλῶν δὲ ἐτῶν, ἤτοι ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει σπη’ (288), καὶ ἐπὶ τῆς Πατριαρχείας Πέτρου Ἀλεξανδρείας, ἐφονεύθησαν καὶ ἄλλοι Ὅσιοι, οἵτινες ἡσύχαζον εἰς τὸ Σίναιον ὄρος, διότι ἐξελθόντες οἱ ἐκεῖ κατοικοῦντες Σαρακηνοί, ἀφοῦ ἀπέθανεν ὁ φύλαρχος αὐτῶν, ἐφόνευσαν πολλοὺς ἀσκητάς, τῶν λοιπῶν καταφυγόντων εἴς τι ὀχύρωμα καὶ πύργον, τὰ ὁποῖα ἦσαν ἐκεῖ. Κατὰ θείαν δὲ Πρόνοιαν ἐφάνη τὴν νύκτα εἰς τοὺς Σαρακηνοὺς φλὸξ πυρός, ἡ ὁποία κατέκαιεν ὃλον τὸ Σίναιον ὄρος, ἀναβαίνουσα μέχρι τοῦ οὐρανοῦ· ὅθεν βλέποντες αὐτὴν οἱ βάρβαροι ἐφοβήθησαν, καὶ ρίψαντες τὰ ὅπλα ἔφυγον.
Οἱ φονευθέντες δὲ Μοναχοὶ ἦσαν τριάκοντα ὀκτώ, οἱ ὁποῖοι εἶχον διαφόρους πληγὰς εἰς τὰ σωματά των· διότι ἄλλων μὲν αἱ κεφαλαὶ ἦσαν ἐντελῶς κεκομμέναι, ἄλλων δὲ ἐκράτει ἀκόμη τὸ δέρμα ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους, καὶ ἄλλοι ἦσαν κεκομμένοι εἰς τὸ μέσον. Ἐξ αὐτῶν εὑρέθησαν δύο Ὅσιοι ζωντανοί, Σάββας καὶ Ἠσαΐας ὀνομαζόμενοι, οἱ ὁποῖοι ἔθαψαν τοὺς φονευθέντας καὶ διηγήθησαν τὰ περὶ αὐτῶν.