Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν ΙΩΑΝΝΟΥ, ΜΩΫΣΕΩΣ, ΑΝΤΙΟΧΟΥ καὶ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ.

ΙΩΑΝΝΗΣ, ΜΩΫΣΗΣ, ΑΝΤΙΟΧΟΣ καὶ ΑΝΤΩΝΙΝΟΣ οἱ Ὅσιοι Πατέρες ἡμῶν ἠγωνίζοντο εἰς τὰ ὄρη τῆς Συρίας κατὰ τὸν Ε’ αἰῶνα. Καὶ ὁ μὲν Ἰωάννης ἔγινε μαθητὴς καὶ γνώριμος τοῦ Ὁσίου Λιμναίου, ὅστις ἠσκήτευσεν εἰς τὸ ὄρος Τάργαλα, ὡς προείπομεν κατὰ τὴν κβ’ (22αν) τοῦ παρόντος μηνὸς. Εἶτα ἀναβὰς εἴς τινα ράχιν αὐτοῦ ψυχροτάτην, ἥτις ἔκειτο εἰς τὸ βόρειον μέρος, διῆλθεν ἐκεῖ εἰκοσιπέντε ἔτη, ἀσκεπὴς καὶ ἄστεγος· ἡ δὲ τροφή του ἦτο ἄρτος καὶ ἅλας, ἐφόρει ἔνδυμα ἀπὸ τρίχας αἰγός, εἶχε δὲ τὸ σῶμα του δεδεμένον μὲ βαρύτατα σίδηρα, ὑπὸ τῶν ὁποίων καταβαρυνόμενος καὶ ὑπὸ τῶν ἀκτίνων τοῦ ἡλίου καταφλεγόμενος δὲν ἠθέλησε ποτὲ νὰ ἔχῃ, ὁ γενναῖος οὗτος ἀγωνιστής, οὐδεμίαν ἄνεσιν καὶ παρηγορίαν ἀπὸ τὰς κακοπαθείας ταύτας. Ὅθεν καὶ ἀμυγδαλῆν τινα, τὴν ὁποίαν ἐφύτευσεν γνώριμός του πλησίον τῆς κλίνης του, καὶ ἡ ὁποία μετὰ καιρὸν ἔγινε δένδρον σκιερόν, διέταξε καὶ τὴν ἔκοψαν, ἵνα μὴ ἀπολαμβάνῃ ἐκ τῆς σκιᾶς της οὐδεμίαν ἀνακούφισιν. Μὲ τοιοῦτον λοιπὸν τρόπον ἀγωνιζόμενος ὁ Ὅσιος οὗτος Ἰωάννης πρὸς Κύριον ἐξεδήμησεν. Ὁ δὲ μακάριος Μωϋσῆς, μιμηθεὶς τὴν ζωὴν τοῦ ρηθέντος Ὁσίου Ἰωάννου, ἀνέβη εἴς τινα κορυφὴν ὀνομαζομένην Ραμᾶ καὶ ἐκεῖ ἠγωνίζετο ἀσκητικοὺς ἀγῶνας.

Ὁ ἀοίδιμος πάλιν Ἀντίοχος, καίτοι γέρων τὴν ἡλικίαν, εἰς μεγάλην ἄσκησιν ὑπεβάλλετο, ὁμοίως καὶ ὁ τρισόλβιος Ἀντωνῖνος, ὅστις, γέρων ὤν, ἔκτισε περιτείχισμά τι εἰς ἐρημότατον τόπον καὶ ἐκεῖ ἠγωνίζετο παρομοίως μὲ τοὺς νέους. Ἀμφότεροι δὲ οἱ Ὅσιοι οὗτοι ἔτρωγον τὴν αὐτὴν μὲ τοὺς νέους τροφήν, δηλαδὴ ἄρτον καὶ ἅλας, ἐπίσης καὶ τὸ αὐτὸ ποτὸν τῶν νέων ἔπινον, ἥτοι τὸ ὕδωρ, τὸ αὐτὸ μετ’ ἐκείνων τρίχινον ἔνδυμα ἐφόρουν καὶ τὰς αὐτὰς μετ’ ἐκείνων ἀγρυπνίας καὶ προσευχὰς ἐποίουν.

Ἀλλὰ διὰ νὰ εἴπωμεν ἐν γενικαῖς γραμμαῖς καὶ οἱ τέσσαρες οὗτοι Ὅσιοι εὑρίσκοντο πάντοτε εἰς πόνους καὶ κόπους, καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ καθ’ ὅλην τὴν νύκτα καὶ οὔτε ἡ πολυκαιρία τῆς ἀσκήσεως οὔτε τὸ γῆρας οὔτε ἡ ἀσθένεια τῆς φύσεως ὠλιγόστευσε τὴν ὑπομονὴν καὶ ἀνδρείαν των, διότι εἶχον ἐν τῇ καρδίᾳ των ἔνθεον ἔρωτα καὶ προθυμίαν νὰ κοπιάζωσι διὰ τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἀγωνίζωνται. Ὅθεν, μὲ τοιούτους ἀγῶνας διελθόντες τὴν ζωήν των, ἐν εἰρήνῃ παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ.

      

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ