ΑΡΧΙΠΠΟΣ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος ἦτο μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὑπὸ τοῦ ὁποίου ἐπαινεῖται καὶ συστρατιώτης αὐτοῦ ὀνομάζεται, εἰς δὲ τὰς πρὸς Φιλήμονα καὶ πρὸς Κολασσαεῖς ἐπιστολὰς γράφει περὶ αὐτοῦ· «Εἴπατε Ἀρχίππῳ· βλέπε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαβες ἐν Κυρίῳ, ἵνα αὐτὴν πληροῖς» (Κολ. δ’ 17). Οὗτος λοιπὸν εὑρισκόμενος εἰς τὰς Κολασσάς [1], πόλιν τῆς Φρυγίας, ἐκήρυττε τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου μετὰ τοῦ Ἁγίου Φιλήμονος. Οἱ ἐκεῖ ὅμως εἰδωλολάτραι ὥρμησαν κατ’ αὐτῶν καὶ συλλαβόντες τὸν Ἀπόστολον τοῦτον τὸν ἔφερον εἰς τὸν ἡγεμόνα Ἀνδροκλῆν. Μὴ πεισθεὶς δὲ νὰ θυσιάσῃ εἰς τὸ εἴδωλον τὸ καλούμενον Μηνᾶν, ἐρρίφθη ἐντὸς λάκκου καὶ μέχρις ὀσφύος ἐχώσθη, ἐκεντήθη εἶτα μὲ βελόνας ὑπὸ παίδων καὶ τελευταῖον λιθοβοληθεὶς ἐτελειώθη καὶ ἔλαβε παρὰ Κυρίου τὸν τοῦ Μαρτυρίου ἀμάραντον στέφανον.
Ὑποσημειώσεις
[1] Βλέπε περὶ Κολασσῶν σχετικὴν ὑποσημείωσιν σελ. 346.